SÖYLE??: DR. NAK? BULUT

Ben bir gazeteci de?ilim ve bu bir gazetecilik faaliyeti de?ildir. Bir süre önce Dr. Ejder Sözen ile yakla??k 4 saat süren bir sohbet gerçekle?tirdim. Yata?an ilçemizin bir da? köyünün, Bencik’in Okçuluk alan?nda sadece ulusal de?il, dünya çap?nda önemli bir merkez haline nas?l geldi?ini konu?tuk. Hiç bilmedi?im gazetecilik kurallar?n? dikkate almaks?z?n, dostça yapt???m?z bu sohbeti, yaz?l? hale getirip herkesle payla?man?n bir zorunluluk oldu?unu dü?ündüm. Birço?umuzun bölük pörçük bilgi sahibi oldu?u bu öyküyü, olabildi?ince eksiksiz ve bütünlüklü olarak -ya da parçalar? birle?tirerek- sizlerle payla??yorum.  Her gün birçok olumsuzluk,  ba?ar?s?zl?k öyküsüne tan?k oldu?umuz bugünlerde, hepimizin susad??? güzelliklerle dolu bir süreci ö?renmek, herkese iyi gelecektir.  Yaz? biraz uzun olsa da, okuduktan sonra büyük ve önemli bir ba?ar? öyküsünün hemen yan?ba??m?zda ya?and???n? görünce ?a??racak ve Bencik’in ?ampiyon gençlerine hayran kalacaks?n?z. Hekimlere, ö?retmenlere, ö?rencilere k?sacas? tüm topluma örnek olabilecek bir ba?ar? öyküsü, bu…

xxx

Naki BULUT (NB): Yata?an ilçesi Bencik köyündeyiz.  Birço?umuz bu köyün genç okçular?n?n ulusal ve uluslararas? ba?ar?lar? hakk?nda k?smen bilgi sahibiyiz. Ancak hepimiz bu ba?ar?n?n ayr?nt?lar?n? merak ediyor ve bu köyde ya?ananlar?n hikâyesini ö?renmek istiyoruz. Bu ba?ar?n?n mimar? sevgili arkada??m, meslekta??m Dr. Ejder Sözen. Yan?nda genç okçular da var. Öncelikle, sevgili Ejder okuyucular?m?za kendini k?saca tan?t?r m?s?n?

Ejder SÖZEN (ES): 48 ya??nday?m. 1996 Eski?ehir Osmangazi Üniversitesi T?p Fakültesi mezunuyum. Meslekte 25 y?l?nday?m. 10 y?ldan beri Bencik köyünde aile hekimli?i yap?yorum. Mezun olduktan sonra 4-5 y?l Sivas Kangal’da çal??t?m. Daha sonra askerlik bitiminde Mu?la'ya tayin oldum. 7 y?l Mu?la merkezde çal??t?ktan sonra da Bencik köyüne aile hekimi olarak atand?m.  2010-2012 y?llar? aras?nda Mu?la Tabip Odas? Yönetim Kurulu üyeli?i yapt?m.

OKÇULUKLA TANI?MA

NB: Okçuluk ile nas?l tan??t???n? anlat?r m?s?n?

ES: 2007 y?l?nda bir Pratisyen Hekimlik Kongresinde düzenlenen Okçuluk etkinli?ine kat?larak tan??t?m. Ok atmak isteyenleri toplad?lar bir yere,  fazla kat?l?m da yoktu, hatta ben tek ba??ma gitmi?tim hekim olarak. Oradaki animatör yay? verdi elime, çok kabaca ok atmay? gösterdi, “bunu böyle atacaks?n” dedi. Ald?m yay?, oku att?m. Animatör yay? hemen geri ald?: “Abi neden söylemedin” dedi. “Neyi?” dedim. “Senin okçuluk e?itimini var”  dedi. “Yok, vallahi yok” dedim. “Elinde bu kadar düzgün tutup ok atan kimse olmad? daha burada” dedi.  Animatörün verdi?i bu gazla 2 gün, 3 gün üst üste tahta bir yayla oradaki animatör (canland?r?c?) ile beraber ok att?k.  ?imdi dü?ünüyorum asl?nda bu feci bir gazm??. Asl?nda söyledi?i gibi öyle matah bir ?ey yok, yani teknikten tamam?yla uzak kara düzen bir ?eyler yapm???m ama o çocu?un san?r?m bilerek bana verdi?i o heyecan ile Mu?la'ya döner dönmez, Mu?la'daki Okçuluk kulübüne kay?t olay?m istedim. Döndü?ümde gördüm ki Mu?la’da bir okçuluk kulübü yok, Okçuluk altyap?s? yok, Okçuluk çal??mas? yok. Yani her ?ey benimle beraber 2007’de ba?lad?. 

?lk ba?lad???m?z dönemde i?ten artakalan her f?rsatta kaç?p Dü?erek Ovas?nda bir çay?rda, tarlada ok at?yorduk. Engelli birkaç arkada??mla birlikte çal???yorduk.  O dönem kulaktan dolma ya da ba?ka antrenörlere dan??arak ya da internet ve YouTube veya kitap bilgisi kullanarak ö?renmeye çal??t?k.  Okçuluk Federasyonu ile ileti?im içerisindeydik. Okçuluk Federasyonu ba?kan?na verdi?im bir söz üzerine bana destek verebileceklerini söylediler. Bütün yar??malara kat?lmaya söz vermemi istediler. Kabul ettim. ?lk yar??maya tek ba??ma gittim, 2008'in hemen ba??nda. Daha sonra bir makine mühendisi, bir in?aat i?çisi, bir ?antiye teknikeri ve genç bir delikanl? ile be? ki?i bir okçuluk tak?m? kurduk. Ben onlara önderlik ediyordum,  O dönemde Mu?la Belediye Spor Kulübü, kendi lisans? alt?nda be?imizi büyükler okçuluk tak?m? olarak 3 y?l boyunca himaye etti.

Aile Hekimli?i ba?lamas? ile ben bu köye geldim,  benim okçuluk hayat?m, sporculuk hayat?m Bencik’e gelmemle bitti. O ekip de da??ld? zaten. Yani toplamda 3 y?ll?k bir sporculuk hayat?m oldu.

NB: Senin kat?ld???n yar??malarda bir derecen var m?yd??

ES: Evet en iyi 25’incilik. (Gülü?meler)

NB: Demek kötü bir sporcuydun. Hiç madalyan olmam??. Gülmeyin gençler. Ejder sizin kadar ?ansl? de?ildi. Her ?eyden önce sizin sahip oldu?unuz gibi iyi bir hocas? yoktu. Ayr?ca okçulu?a ba?lamakta biraz geç kalm??t?. Elbette bu tür sporlarda erken ya?ta ba?lamak önemli gibi dü?ünüyorum. Ne dersin Ejder?

ES: Okçuluk gibi bireysel sporlarda, teknik sporlarda i?in teori?ini ne kadar iyi ö?rensende uygulama a?amas? çok zor. Tek ba??na at?? yapan bütün okçular kendilerini dünyan?n en iyi okçusu zanneder. Ama öyle de?il. Seni birinin izlemesi laz?m, hatalar?n? göstermesi laz?m, objektif bir ?ekilde o hatalar? söylemesi ve düzeltmesi laz?m. Bizde bu yoktu. Sporculuk hayat?m?n üç y?l?nda nas?l yap?lmas? gerekti?ini çok ö?renemesem de nas?l yap?lmamas? gerekti?ini iyi ö?rendim. Bu nedenle antrenörlük hayat?ma s?f?rdan ba?layabildim.

NB: Demek senden iyi bir sporcu olamayaca??n? anlad???n(!) için yeni ve iyi sporcular yeti?tirmeye karar verdin. Nas?l oldu bu i??

ES: Bir hekim arkada??m 13 ya??ndaki k?z?n? getirdi. “Ben k?z?m?n olimpiyatlara gitmesini istiyorum” dedi.  “Ben antrenör de?ilim” dedim. Ancak abimiz ?srar etti. Her türlü deste?i verece?ini söyledi. ?lk sporcumdu. Birkaç ay çok amatörce çal??t?k. Hiçbir yar??maya kat?lmad?k. Ama bu süreçte neleri yapmam gerekti?i konusunda birçok ???k çakt? kafamda. “Ejder” dedim, “ 9-10 ya??nda bir çocuk olsa,  o çocu?a her ?eyi s?f?rdan vermeye ba?lasan,  Vallahi da bir yere gelir billahi da bir yere gelir”. Benim buna inanc?m yerle?ti.  Zaten ben aile hekimi olunca da bu çal??may? tamam? ile b?rakt?m.  Bencik’e aile hekimi olarak geldikten sonra sadece bir yar??maya kat?ld?m. En kötü yar??mam oydu.  Yar??may? yar?da b?rak?p dönmek istedim, yani atam?yorum art?k, hedefe bile gitmiyor oklar. Nefret ettim orada yapt???m i?ten. Dedim ki “Ejder sporculuk burada bitiyor. Burada bitiyor ama sen bunu bu köyde daha farkl? bir boyuta ta??yabilirsin, bu nedenle hemen ba?la.”

Bencik’e ilk ba?lad???m dönemde böyle bir hayalim yoktu,  2010 Aral?k da yoktu ama 2011 Ocak'ta vard?. Yerim çok müsaitti, mekân da çok müsaitti, ortam da çok müsaitti, sa?l?k oca?? bahçesi ok atmaya çok elveri?liydi.

BENC?K KÖYÜ

NB: Peki hedefini nas?l olgunla?t?rd?n? Neden Mu?la merkezde de?il de bu köyde yapt?n bunlar??

ES: Mu?la merkezde her ?eyden önce yer problemimiz vard?. Biz, okçulu?un ilk döneminde hedefi araban?n bagaj?na koyuyoruz, Dü?erek çay?r?na gidiyoruz, ok at?yoruz, tarla sahibi gelip bizi koval?yor. Belediye ba?kan?na söylüyoruz, O  “bize Kültür Merkezi'nin bahçesine gidin,” diyor. Gidiyoruz orada ok at?yoruz, birileri polise ?ikâyet ediyor, polis geliyor “karde?im burada belgeniz yok bir ?eyiniz yok” diyor bizi gönderiyor.  Ondan sonra Gençlik Spor ?l Müdürlü?üne gidiyoruz bize geçici bir yer gösteriyorlar ama kal?c? olmuyor. Yani yerle?ik olam?yoruz, bir ?eye tam olarak ba?layam?yoruz. Bir de ?ehirdeki hekimlik tipi ile köydeki ayn? de?il. Yani ?ehirdeki hekimlik çal??ma tarz?nda benim ok atacak ya da att?racak f?rsat bulma imkân?m olamazd?.  Fakat buras? bir köy. Aile sa?l??? merkezinin bahçesi Poligon gibi,  o zaman buras? beldeydi. Belediyesi vard?. Belde de muhatap oldu?um tek bir ki?i var belediye ba?kan?. Göreve ba?lad?ktan sonra ba?kan her ö?le aras? yan?ma geliyordu, burada çay içiyorduk, beraber oturuyorduk. Ben ok at?yordum. Ba?kan “Ya doktor gel buraya, b?rak böyle bo? i?leri” diyordu. Bir gün ona dedim ki “ Ba?kan?m, Allah a?k?na bana bir tane çocuk bul, ne yap?yoruz görü?ürüz”. Öyle bir iddiala?ma demeyeyim ama sohbet esnas?nda bunu söyledim.  Belediye Ba?kan? ye?eni Emircan'? al?p bana getirdi.

NB: Emircan o günü bize sen anlat?r m?s?n?

Emircan Haney: 9-10 ya??ndayd?m. Amcam ak?am bize misafirli?e gelmi?ti. “Köye bir doktor gelmi?. Okçuluk yap?yor. Bir sporcu ar?yor,” dedi. Ben daha öncesinden a?açtan yay yap?yordum ve kendime göre ok f?rlat?yordum. ?çimde bir ?eyleri hedef alarak vurma, isabet ettirme hevesi vard? hep.  Amcam bir gün beni Ejder abiye getirdi. Ejder abi ok at?yordu, saatlerce izledim, çok ho?uma gitti. Buraya gel dedi, birkaç tane ok att?rd?.

ES: Burada ben araya girece?im, gerçekleri anlat?yoruz art?k. Emircan büyüdü. 20 ya??n? geçti ve art?k bir milli sporcu. O dönemde Emircan’?n benim de tam olarak bilmedi?im bir s?k?nt?s? oluyor. Hangi hekime gidiyor bilmiyorum ama diyorlar ki “ Bu çocuk çok yaln?z kalmas?n, siz çocu?a bir me?gale bulun” . Psikolojik bir ?ey olabilir. Yani ben o dönemde Emircan’?n ailesinin aray?p buldu?u bir me?galeyim asl?nda. ??in gerçe?i bu… Ba?kan da bu konudan haberdar, çünkü babas? ile Ba?kan konu?uyor. Ben de “birini bul” deyince Ba?kan diyor ki “ya bu köyde hangi çocu?u getirip oraya ba?layacaks?n, durmaz yani olmaz, aile izin vermez”. Sonuçta Emircan’?, “al sana sporcu” diye bana getirdi, ona da me?gale olmu? oldu. Bunlar? ben sonradan ö?rendim. Bu hikâyeyi Emircan’a çok uzun süre anlatmad?m. O dönemde bizim mobil hizmetlerimiz var. Her gün ö?leden sonra mobile ç?k?yoruz.  ?imdi bu çocuk okul ç?k??? geliyor,  ilk geldiklerinde çok ho?nut olmuyordum yalan de?il. Çünkü doluyum, çok me?gulüm. Ona bir tane tahta yay ayarlad?m. “Bak bu oku tak?yorsun, ?öyle atacaks?n”  diyerek bir iki temel kural? anlatt?m.  “Ataca??m?z yer buras?, ben ?u saate gelece?im ” deyip mobile gidiyordum. Mobile saat birde gidiyordum. Mobil bazen uzuyor üçte üç buçukta geliyorum. Bak?yorum çocuk hala ok at?yor, “Ne yapt?n?” diyorum “Att?m Ejder abici?im”, “ara verdin mi” diyorum, “vermedim” diyor,  “Yoruldun mu diyorum” “yok” diyor,  “iki buçuk saattir ok mu at?yorsun” , “Evet at?yorum” diyor, “Ya tamam, yeter” diyorum “biraz daha atay?m” diyor. “Allah Allah! Peki, sen atmaya devam et” diyorum. Bizim mutfaktan bak?nca hedef minderini görebiliyorsun. Mutfa?a giriyorum bir ?eyler at??t?r?rken gözüm hedefte bahçeye bak?yorum. Emircan at?yor ama oklar böyle derli toplu gidiyor. Sadece bir iki kere kabaca göstermi?tim, üstüne bir ?ey de çal??mad?k. Çünkü elinde kulland??? yay tamam?yla kara düzen bir yay,  benim Mu?la'dan getirdi?im hani asla ayar tutmayacak, ayar tutma ihtimali olmayan bir yay. Sonra dedim ki “Sana bir makaral? yay alsak atabilir misin?”  “Atar?m Ejder abi”  dedi. O dönem Emircan’?n ya??na uygun bir makaral? yay ald?k. Yay?n ?ngiltere’den gelmesi 45 gün sürdü. Türkiye'de sat??? yok. Üçte birini amcas?, üçte birini babas? üçte birini ben kar??lad?m. Emircan tahta yayla ha bire at?yor. Makaral? yay geldi. O kadar heyecanl?y?m ki… Hedefi kurduk, nas?l at?laca??n? gösterdim. “Hedef bu at bakay?m” dedim.  Emircan at?yor, oklar merkeze yerle?iyor. Girdim internete bakt?m Okçuluk Federasyonu Minikler Türkiye ?ampiyonas?nda son at?lm?? puanlara,  Emircan antremanda att???n? kabaca atarsa Türkiye birincisi oluyor, o kadar net.  

?LK MADALYA

NB: Ne kadarl?k bir çal??ma sonras??

ES: Bizim ilk ba?lang?c?m?z Ocak. ?ubat, Mart yay bekleme dönemimiz. ?ngiltere’den gelen yayla Nisan-May?s 2 ay çal??t?ktan sonra 2011 y?l?n?n Haziran ay?nda Emircan Türkiye s?ralamas?nda aç?k ara birinci oldu. 

NB: Kaç ki?i kat?lm??t??

ES: Tam hat?rlam?yorum ama 30 ki?iden fazla idi. O arada da benim ba?ka ?ehirlerde antrenör arkada?lar?m var. “Bak Ejder, tek sporcu ile bu i? gitmez” diyorlar. “Çocu?u haz?rlad?n yar??maya götürdün, 10 ya??nda çocuk bu, yar??ma sabah Ejder Abi ben ishal oldum dese ne yapacaks?n? Bütün emekler sadece bir sporcuya ba?lanmaz, sen bunun gerisini bul” diyorlar.

Mu?la'daki son dönemimde ben Okçuluk Federasyonunu s?k??t?r?yorum: “Mu?la'ya yar??ma istiyorum… Yar??ma istiyorum… Yar??ma istiyorum…” diye. Benim talebim üzerine Türkiye Minikler ?ampiyonas?'n? o y?l Mu?la’ya verdiler. Yar??malar Mu?la merkezde yap?ld?. Bizim için iyi bir ?anst?.  Biz o yar??man?n ilan?n? ö?rendikten sonra Emircan ile beraber 2 ay boyunca çok sa?lam haz?rland?k. Bir günde 3 saat att??? da olmu?tur, 4 saat att??? da… Aylardan May?s, günler uzamaya ba?lam??, okuldan saat üçte ç?k?yordu, benim gidece?im saate kadar -ben saat alt?ya kadar kal?yordum- aral?ks?z ok at?yor, yoruldum demiyordu,  ac?kt?m demiyordu, susad?m demiyordu. Hani “bu neden böyle olumsuz” demiyordu. Teknik anlamda soruyordu “Ejder Abi ?unu ?öyle yap?nca daha iyi gidiyor”.  Yava? yava? ?unu fark ettim, müthi? bir okçuluk muhakemesi var,  o yüzden zaten bu noktalara geldi. Biz o yar??maya iyi bir ?ekilde haz?rland?k. En zor k?sm? ?uydu: okçulu?a haz?rlamak de?il, bir yar??maya haz?rlamak, bir yere götürmeye haz?rlamak. Emircan köyden nerdeyse hiç ç?kmam??,  Yata?an’ a da çok nadir gitmi?, Mu?la'ya hiç gitmemi?. Ben ona çok uzun süre Mu?la stadyumunun nas?l bir yer oldu?unu anlatt?m. Bak dedim burada küçücük bir yerde ok at?yorsun, hayat?nda ba?ka bir okçu görmedin, bir tek beni gördün. Ama orada ba?ka çocuklar olacak, senin gibi giyinmi?, hepsinin elinde yay olacak, aksesuarlar? olacak, çocuklar ba?ka ?ehirlerden gelecekler ve oras? çok donan?ml? bir alan olacak,  bir sürü hedef olacak, çad?rlar olacak, hakemler olacak, antrenörler olacak. Onlar? kafas?nda oturtmakta çok zorlan?yordu.  ?imdi “Ejder abi bu stadyum nas?l bir yer? Stadyuma nereden girece?iz?” “Hakem bana ?unu derse ben ne yapaca??m? Hedefte ne yapaca??m?”  diye sorular soruyordu. Yar??ma provas? çal???yorduk, çünkü hedefe gittin, yanl??l?kla oklara dokunursan oklar at?lmam?? say?l?yor. Böyle basit bir hatay? yapmamas? laz?m sporcunun.  Mu?la da kat?ld???m?z ilk yar??mada s?ralamada birinci oldu. Finalde ikinci olarak gümü? madalya ald?.

NB: Emircan ilk yar??mada neler hissettin sen anlat?r m?s?n?

Emircan:  Herkes o ara benden daha çok heyecanl?. Ben neyin ne oldu?unu tam olarak anlam?yordum. Ancak ilk yar??madan sonra olanlar? anlamaya ba?lad?m. Ailem izlemeye gelmi?ti, çok heyecanl?lard?. Sanki oklar? onlar at?yordu.  Her ok att???mda dönüp onlara bak?yordum. Hiç oturmuyorlard?, babam?n hep ba??rd???n? hat?rl?yorum.

ES: Tabi ba?ar?yla köye döndükten sonra bu ba?ar?y? ilgililere göstermem gerekiyordu. Ben 25 yar??maya kat?lm???m, böyle bir madalyaya hiç yakla?amam???m, genellikle erkenden elenip dönmü?üm. ?imdi elimizde bir madalya var. Diyoruz ki: “Bu madalyay? ne yapmal?y?z. Çerçeveletip duvara m? assak, kadifeye sar?p saklasak m??” Ki ?u anda o madalyalardan 216 tane var elimizde.

Emircan ile birlikte Kaymakamdan randevu ald?k. Kaymakama, “Bak?n elimizde böyle bir madalya var” dedik. Kaymakam bey bana, “aferin doktor aferin, çok tebrik ederim sizi ama bu i? tek sporcuyla olmaz, hemen 3 tane de k?z ba?lat” dedi. Ben öyle kalakald?m. “Nas?l olacak peki?” diye sordum. “Ben seni destekleyece?im,  tek sporcu ile olmaz, sen bu i?i tak?ma dönü?tür” dedi. “Peki ama çok para tutuyor”, “Ben destekleyece?im” dedi. K?r?lma noktas? bu oldu.  ?imdi ben bu köyde nereden sporcu bulabilirim diye dü?ünmeye ba?lad?m.  Tabi garanti havuz neresi,  Emircan'?n s?n?f arkada?lar?. Emircan’dan isim soruyorum. Bir isim veriyor. Hemen ö?retmenine gittim. Hocam 3 k?z laz?m, Emircan bir isim veriyor, ismi Tu?ba. “Aa o s?n?f?n en zeki k?z?d?r” dedi. Neden 3 k?z? Çünkü bir k?z ba?larsa kaçmas? kolay olur. Üç ki?i olursa istikrarl? olur diye dü?ündüm. Daha sonralar? da hep üçer üçer ö?renci ald?m.

Milli sporcumuz,  bir ay önce dünya rekoru k?ran ekibin içinde yer alan Songül’ün kat?l?m?n? da anlatmak istiyorum.  Bir gün Songül’ün babas? beni arad?, “Doktor bey aile hekimimiz de?ilsiniz, biz Koza?aç köyünde oturuyoruz, benim k?z ameliyat oldu, pansuman yap?lmas? gerekiyor, yard?mc? olur musunuz?”  “Tamam, gelelim yapal?m” diyorum. Gidiyoruz pansuman yap?yorum, Songül ortal?kta dolan?yor. Ben Songül’e bak?yorum. Hemen “sen ok atmak ister misin” dedim “o ne ki “ dedi. Songül’ü de be?i tamamlamak için ald?m. ?u anda elinde tescilli dünya rekoru var.

NB: Çal??malar?n?z? Aile Sa?l?k Merkezinin bahçesinde yap?yorsunuz de?il mi?

ES: Evet burada bahçede yap?yoruz. Okuldan ç?k?yorlar, ko?tura ko?tura ama nefes almadan buraya geliyorlar, önce biraz ?amata sonra çal??maya ba?l?yorlar.

NB: Herkesin yay? var m??

ES: Pat diye olmad? bir tahta yay?m?z var, onu en çömeze veriyoruz. Ö?rensin diye. Emircan’a yeni bir yay ald?k. Onunki Tu?ba’ya geçti. Bizim öyle foto?raflar?m?z var bak?yorum ?imdi 2011'e ait,  ikisi tahta yayla at?yor, üçü makaral? yayla at?yor. Zaman içinde biz yaylar? tamamlad?k.  O dönem dilekçe verebilece?im her yere dilekçe vererek, destek talep ettim. Sosyal Hizmetler ?l Müdürlü?ü, Mu?la Spor, Mu?la Ticaret Borsas?, Mu?la Eczac?lar Odas?,  Mu?la Ticaret Odas?, Mu?la Tabip Odas?… Yap?lan küçük katk?larla biz 5 tak?m yay? tamamlad?k. Bir sporcu bin liraya mal oluyordu, 5000 liral?k bir bütçe toparlay?p malzemeleri tamamlad?k. O dönemde Mu?la Spor Kulübü'nün ba?kan? Eminer ?çten bizi lisanslad? ama hiç bütçe veremedi. Bütçemize katk? sunamad?, malzeme alamad?.

Sürekli çal??t?k. K?? geldi Tekel deposuna girdik orda çal??t?k. Bazen masa abur cuburla donat?l?yor, abur cubur yiyoruz. Bazen kitap okuma yar??mas? yap?yoruz.  1 dakikada en çok kelimeyi kim okuyacak,  en az Emircan okuyordu herhalde.

 Y?l 2012 aylarca süren bir Antalya yar??mas?na haz?rl?k dönemini bitirdik. Arabayla 5 ki?i gidiyoruz. Zaten avuç kadarlar, rahatça gidece?iz.  ?lk defa Antalya'ya gidece?iz ama bir saat ok at?yorsak üç saat mental olarak Antalya haz?rl??? yap?yoruz.  “Otel nas?l bir ?ey olacak,  otel odas? nas?l oluyor, biz orada karn?m?z? nas?l duyuraca??z,  nerede yiyece?iz,  ne yiyece?iz, otel odas?nda televizyon olacak m?, kim nerede yatacak,  seyahat s?ras?nda ön koltukta kim oturacak” . Ön koltuklar çok önemli. Yolculukta ben 30 dakikada bir arabay? sa?a çekiyordum öndeki arkaya geçiyordu. Dakika tutuyorlard?, arkadan bir ki?i öne geliyordu. Antalya ya 6 saatte vard?k. En önemli ?ey de biz bu yar??mada amac?m?za ula??rsak ne yapaca??z?  Hamburgerciye gidece?iz ve hamburger yiyece?iz. Bu hepimize ödül. Bu haz?rl?k ve hikâyesi hikâyemizin en önemli olay?d?r.

Yar??ma o kadar uzak ki onlar?n kafas?nda. Gitti?imiz otel çok büyük onlar?n gözünde ama Antalya'n?n s?radan bir oteli. Bütçemiz çok dü?ük. Ancak bir yar??may? çorba içerek ç?kartacak kadar…

Öyle bir ?ey oldu ki o yar??mada;  Emircan birinci oldu, alt?n madalya ald? ve Türkiye rekoru k?rd?. Tu?ba s?ralamada Türkiye rekoru k?rd?, birinci oldu ama elemede üçüncülü?e dü?tü. S?ralamay? üçüncü bitirmi? olan Ay?enur birinci oldu. Sonradan ald???m?z Songül de Türkiye dördüncüsü oldu. Biz oraya 5 ki?i gittik, 3 madalya, iki Türkiye rekoru ile döndük. Bu da en büyük k?r?lma noktas?d?r.

“B?R; HAYATIMDA ?LK DEFA OTELDE KALDIM, ?K?; HAYATIMDA ?LK DEFA HAMBURGER YED?M, ÜÇ; TÜRK?YE REKORU KIRDIM”

Antalya dönü?ümüzü mutlaka anlatmam laz?m. O günden beridir geleneksel bir tutumumuz var. Dönü? yolunda yar??mada elde edilen madalyalar? biz araban?n aynas?na as?yoruz, foto?raf çekiyoruz.  ?imdi ise aynada sallanan madalyalar?n videosunu da çekiyoruz. Sosyal medya hesaplar?m?zda çok say?da bu videolar? görebilirisiniz. Ald???m?z 3 Madalya aynada sallan?rken ben herkese soruyorum: “Bu yar??ma ile ilgili akl?n?zda kalan üç ?ey nedir?” . Tu?ba’n?n cevab?n? söylemeliyim: “ Bir; hayat?mda ilk defa otelde kald?m, iki; hayat?mda ilk defa hamburger yedim, üç; Türkiye rekoru k?rd?m”.  Bu bana öyle bir ???k tuttu ki… Ben asl?nda i?in bu k?sm?ndan daha çok haz almaya ba?lad?m. Küçücük b?c?r b?c?r çocuklarla arabaya dolu?uyorsun, Antalya'ya gidiyorsun aile sana yetki vermi? sorumluluk vermi?, onlar?n ya?am?n?n ilk deneyimlerine tan?k oluyorsun. Gitti?imiz yerlerde zaman? asla bo? geçirmiyoruz. Antalya’da Düden’e gidilecek, ondan sonra akvaryum gezilecek, Bursa'ya gittiysek Uluda?'a ç?k?lacak, Bolu'ya gittiysek Gölcü?e ç?k?lacak… ?lk y?llarda bir yar??ma bizim için çok ?ey ifade ediyordu. Yar??madan önce 1 ay mental haz?rl?k, yar??madan sonra 1 ay onun muhakemesi yap?l?rd?. Anlat anlat bitmiyor. Bizim anlatacak çok ?eyimiz var, bu bir sosyal hikâye, bu bir madalya hikâyesi de?il, herkes bunu böyle anlamal?... 

NB: 2 y?ll?k bir çal??ma sonras? madalya ve rekorlarla köye dönü?ünüz nas?l oldu?

ES: Köylü ne oldu?unu anlamad?, herhangi bir tepkileri olmad?. Ama biz köye ziyaretler ald?k. O dikkat çekti.

NB: Nas?l?

ES: Kaymakam köye geldi. Çocuklar? ziyaret etti.

NB: Peki çocuklar? aileleri nas?l kar??lad??

ES: Çocuklar?n hepsinin babas? genelde bu i?i zaman kayb? gördüler. Ben daha çok anneler üzerinden i?i götürmeye çal???yorum. Ben Ceyda’n?n babas? ile çok u?ra?t?m. Hele Tu?ba’n?n babas?yla çok daha fazla u?ra?t?m. Ben ?unu yap?yorum; okuldan ç?kar ç?kmaz yan?ma geliyorlar, ok at?yoruz sonra tek tek arabaya dolu?uyoruz, hepsinin evi o kadar da??n?k yerde ki ben kap? kap? evlere b?rak?yorum. Köyün içinde ev ev da??t?m, sadece 45 dakika sürüyor.  Birisinde Tu?ba’yla bir 10 dakika geciktik diye babas? arad?, “saat kaç oldu, bu k?z daha gelmedi” dedi, saat en fazla 5.45 veya 6.00 olmu?tur.  ?lk iki y?l o dönemki velilerden destek ald???m? söyleyemem. Ben sadece hekim olman?n verdi?i sosyal gücü kullanarak ikna edebildim. “Kar??may?n” diyordum, “sizden para ç?kmayacak, hiçbir masraf?n?z olmayacak, çocuklar mutlu mu ona bak?n” diyordum.  “Ya bu madalya ne olacak?” diye soruyor. “Ya” diyorum,“ bir ?ey olmayacak, çocuk mutlu mu sen ona bak”.  O dönem Tu?ba’n?n babas?n?n direncini ?öyle k?rd?k. 2012'de Mu?la Ticaret Odas? Mu?la Üniversitesi ile beraber Mu?la'da yüzy?la damgas?n? vurmu? 100 kad?n diye bir proje ba?latt?. O kitaba Tu?ba Mu?la'n?n en küçük k?z rekortmeni olarak girdi. Kitab?n yay?nlanma-sunu? töreninde, babas? Tu?ba ile beraber bulundu, Tu?ba anons edilip kürsüye ça?r?ld?, babas? orada direncini k?rd?. O da a?lad?,  “ben böyle bir ?ey beklemiyordum” dedi. Yani bu çok bamba?ka bir ?ey.

NB:  Peki Sevda bize önce kendini tan?t sonra da okçuluktan nas?l haberin oldu bunu anlat. Sevda Yaka (SY) : 18 ya??nday?m, ilk ba?lad???mda 10 ya??ndayd?m.  Benim hiç haberim yoktu. Burada ne oldu?unu da bilmiyordum. Eve giderken görüyordum ama hiç te merak etmiyordum.

ES: Dü?ünün 2009 y?l?nda,   9 ve 10 ya??ndaki çocuk bu köyde okuldan eve giderken servisin cam?ndan bakm?yor. Evden kurulup okula gidiyor, okuldan kurulup eve geliyor. Ben o ara her ö?le aras? okula gidiyordum, okulun bahçesinde sondaj yap?yordum.

NB: Neye bak?yorsun, kollar?na m??

ES: Hay?r, ifade gücü… Konu?ma becerisi, kendini anlatabilme gücüne bak?yordum. Soru sordu?un zaman cümle kurup kendisini ifade edebilme gücü. Halâ da ayn? ?eyi söylüyorum. Okçulukta yetenek diye bir ?ey yoktur. Özgüveni olan ve kendisinin fark?nda olan herkes okçulukta ba?ar?l? olabilir. 

SY: Ejder abi okulda Tu?çe'yi buluyor. Tu?çe benim yak?n arkada??m,  Tu?çe’ye “yan?na iki ki?i alman?z gerekir” diyor. ??te Tu?çe, Gülçin ve ben gidiyoruz. Ejder abi bana “ok atmak ister misin?”  diye sordu, ben istiyorum ama çekincem var.  Ailem ne der bilmiyorum,  kar?? ç?kacaklar?n? da dü?ünüyorum,  hem hayat?mda hiçbir sosyal aktivitem olmam??. Anneme söyleyince ilk ba?ta kar?? ç?kt?lar, Ejder abi bir ?ekilde onlar? ikna etti. Hat?rl?yorum bir Per?embe günüydü, buraya 3 ki?i geldik, hiçbir ?eyden habersiz, bilmiyoruz. Hiçbir ?ey bilmiyoruz, yabanc?y?z,  öyle kö?ede bekliyoruz, yani onlar? izliyoruz. Ama izlemek de o kadar keyifli ki... ?lk birkaç gün sadece izledik onlar?. Sonra elimize bir tahta yay verdiler. “Hadi size ok att?raca??m” dedi Ejder abi. O kadar heyecanl?y?m ki elime ald?m att?m, iyi att?m herhalde Ejder abi dönüp bana “ senden de çok iyi bir okçu olacak” dedi.  Orada art?k gaz m? verdi, dü?üncelerinde gerçek miydi de?il miydi bilmiyorum ama o gaz beni buralara kadar getirdi.

ES: Benim ça??rd?m ki?i gözüme kestirdi?im ki?i Tu?çe. Tu?çe den beklentim çok büyük.  Tu?çe yay? çekti olmad?, yay ona oturmad?. Arkas?ndan 2 numara Gülçin. Gülçin zaten çok k?sa boylu biraz da kol yap?s? farkl?, “Hadi ya” dedim, “Bu da olmad?” . Sevda bo?luk doldurmak için gelmi?, hadi seni görelim dedim.  Sevda öyle bir çekti ve yerle?ti ki yaya, i?te bu dedim. 2013 y?l?nda böylece say? 5 ten 8 e ç?kt?.

NB: Neden hep k?z al?yorsun?

ES: Hep k?z çocu?um olsun istemi?tim. K?zlara kar?? çok özel bir sevgim var.  O zaman çocu?um yok, e?im hamile, isim dü?ünüyoruz. K?z?m olursa ne isim koyay?m ?unu koyay?m, erkek olursa ne isim koyay?m? Yok! Hatta o?lum Toprak Ata’n?n hamileli?i s?ras?nda doktor “ultrasonda erkek gözüküyor” dedi. Biz Rukiye ile birbirimize bakt?k, kald?k. Hiç konu?mam??t?k ama o da k?z bekliyormu?, ben de k?z bekliyorum. Sonra eve gittik bunun ismi ne olacak dedik. En az 15 tane k?z ismi kafada belirlemi?iz ama erkek ismi yok. K?z ö?renci seçmemede birinci sebep benim k?z çocu?una dü?künlü?üm.  ?kinci sebep köydeki erkeklerde o ya?ta haytal?k, küfür… Oldukça fazla. Demi?tim ya ben konu?maya bakt?m,  ifade gücüne bakt?m. 10 ya??nda erkek çocuklarda bozulma ba?l?yor böyle yerlerde. Birkaç giri?imim var asl?nda ama olmuyor ça??r?yorum deniyorum, birinci gün vazgeçiyorum. Art? okuldaki ö?retmenlere sürekli soruyorum. Ne yapal?m kimi ba?latal?m diye. Tavsiyeler hep k?zlar üzerineydi.

SPORCULAR KONU?UYOR

NB: Bu anda sporculara söz vermek istiyorum. Bize kendini tan?t?r m?s?n?

Ceyda Kömür(CK) : Ben Ceyda 16 ya??nday?m. 11 ya??nda okçulu?a ba?lad?m, ben ilk Caner sayesinde ba?lad?m,  benimle ya??t s?n?f arkada??m Meltem Hazal ve Caner. Biz 9 y?ld?r hep beraberiz hiç ayr?lmad?k.

ES: ?imdi bu jenerasyon okçu olmak istiyor ama ya?lar? çok küçük, elimde yay yok, büyükler de bask? yap?yor, “yeni birini almayacaks?n, tak?m? büyütmeyeceksin, sadece biz olaca??z” diyorlar. Ben onlar? ikna etmeye çal???rken alttan sporcu rezerve ediyorum elimde de yay yok ama diyorum ki bir sene sonra bu ekip büyüdü?ü zaman onlar?n yerine monte edece?im, ki?ileri biliyor olmam laz?m. Ba?lamasalar da aday sporcular? belirlemi? olmam laz?m. Hazal, Ceyda ve Meltem'e dedim ki “k?zlar ?u an üçünüz de çok zay?fs?n?z, al?n size bir beslenme program?, 1 y?l sonra e?er ?u kiloya gelirseniz sizi okçuluk tak?m?na alaca??m.” 1 y?l doldu. Bunlar geliyorlar “bizi ne zaman tak?ma alacaks?n” diye soruyorlar, ama tak?mda yay yok ve büyükler izin vermiyorlar.

CK: ?lk geldi?imde, buraya geldik atmak istedik ama tabii ki büyüklerden de çekiniyorum. Çünkü gerçekten çok hakimler at??lar?nda, biz de denedik

ES: Tabi büyüklerin kalbini k?rmamak için “sizden ?u an bir ?ey olmaz” dedim bunlar? tekrar gönderdim. Asl?nda içim s?zl?yor. “Ben size ?u kiloya gelin demi?tim, hala gelmemi?siniz” dedim. Sonra Caner'in babas? ona yay al?nca ilk onu ald?k. Bir süre sonra ö?len aras? okullar?na gittim, bunlar? ar?yorum, üçü kol kola girmi?,  tam benim önüme geliyorlar ama hemen yön de?i?tiriyorlar, bana küsmü?ler, bana trip at?yorlar, bana tav?r alm??lar… “ Neden sen bizi 1 y?l önce kand?rd?n? 1 y?l önce söz verdin bir buçuk y?l oldu neden hala al?nmad?k?”. Bakt?m olacak gibi de?il, her ?eyi göze ald?m, “çocuklar yar?n okul ç?k??? gelin” dedim. Üçü birden antrenmana geldi. Büyüklerde surat be? kar??… Mobile gitmi?tim, mobilden dönünce gördü?üm manzara ?u: büyükler içerde oturmu? cips yiyorlar, küçükler d??ardaki masada oturuyorlar. Atm??lar bunlar? d??ar?, içeri sokmuyorlar. “Biz bu tak?ma yeni sporcu istemiyoruz” diyorlar büyükler. Bunlara “siz niye d??ar?das?n?z”  diyorum “ Yo, yo biz kendi iste?imizle buraday?z” diyorlar ama yalan tabi. Sonra ayn?s?n? onlar bir sonraki jenerasyona yapt?lar.

 ?LK YURTDI?I YARI?MA

NB: Emircan bize ilk yurtd??? deneyimini anlatman? istiyorum.

Emircan: 2017'nin Ekim ay?yd?, Arjantin’e tek ba??ma gittim, benim hayat?m?n dönüm noktalar?ndan biriydi, ilk defa yurtd???na ç?kaca??m, ilk defa uça?a binece?im, bunlar? hayalimde bile canland?ram?yordum. Ejder abi yan?mda yoktu, ben milli tak?m kafilesi ile gitmi?tim. Yar??ma öncesi bir kamp süreci vard?, orada yar??ma ile ilgili büyükler bize bilgi veriyorlard?, hakemlerle nas?l konu?ulaca??n? yar??man?n nas?l olaca??n? anlat?yorlard?.

Yar??ma günü Ejder abi yan?mdayd?, tabi seyirci olarak gelmi?ti, resmi görevli de?ildi. Ben ok att?ktan sonra arkam? dönüyordum, Ejder abi ile göz göze geliyorduk. Ejder abi gülümsüyordu, mutluydu, bu da benim motivasyonumu art?r?yordu. O yar??mada bir alt?n bir de gümü? madalya ald?m.

?u an MSKÜ Spor Bilimleri Fakültesi antrenörlük bölümünde 3. S?n?f ö?rencisiyim. Okula nas?l girdi?imi anlatmal?y?m.  2019'da ?spanya'dan bir yar??madan döndüm günün ertesinde okulun parkur s?nav?na girmi?tim, çok ümitsizim, kötü s?nav verdi?imi dü?ünüyorum, çok stresliydim ama milli sporcu kontenjan?ndan kabul edildim.

NB: Emircan 11 y?ld?r okçulukla ilgileniyorsun, bu spor sana ne katt?, nerden al?p nereye getirdi?

Emircan: Ben de zaman zaman dü?ünüyorum, okçu olmasayd?m ne yapard?m ne olurdum diye. Muhtemelen herhangi bir yerde çal???yor olurdum, hiçbir sosyal aktivitem olmazd?. Okçuluk hayat?ma girmemi? olsayd? kesin olarak söyleyebilirim Mu?la’dan d??ar? ç?kamazd?m, ama ?u anda tek ba??ma bilmedi?im bir ülkeye rahatl?kla gidebilirim. Bu benim için çok önemli bir ?ey.

NB: Peki 10 y?l sonra kendini nerede görüyorsun?

Emircan: 10 y?l sonra kendimi Ejder abinin yerinde görüyorum. Yerinde derken ?unu kastediyorum. Onun ba?ard??? ?eyleri ben farkl? bir yerde ba?kalar?nda gerçekle?tirmeyi hedefliyorum.

Meltem Yaka: Bir ay sonra 17 ya??ma girece?im. 6 y?ld?r okçuluk yap?yorum ben dördüncü jenerasyonday?m. Ben çok zay?ft?m di?erlerinin yan?nda, hala da en zay?flar?ndan biriyim. Ejder Abi beslenme program? verdi, çok dikkat etmeye çal???yordum ama bir türlü kilo alam?yordum. 1 y?l sonra geldik hala tak?ma al?namay?nca zay?f oldu?um için almad???n? dü?ünerek çok sinirleniyordum. Eve gidip a?l?yordum.  Hasta oldu?umda muayeneye geldi?imde Ejder abi hep kollar?ma bak?yordu. Kiloma bak?yordu. Okçulukla ilgili hiç bilgim yoktu, yoldan geçerken de fark etmemi?tim buradaki çal??malar? ama bir ?ekilde kendimi içinde buldum.

NB: Okçuluk sana ne katt?. Bu köyde okçu olmayan bir k?zdan fark?n nedir?

MY: Sosyal olarak daha aktifim, köy d???na hiç ç?kmayan arkada?lar?m var ama ben birçok kez farkl? illere gittim. Kendime özgüvenim arkada?lar?ma göre daha fazla. ??ime kolayl?kla odaklanabiliyorum.

NB Senin 10 y?l sonraki hedefin nedir? Sen de mi okçulu?a devam edeceksin?

MY: Hay?r ben mimar olaca??m. Tabi ki okçulu?u da sürdürece?im. Okçuluk hep hayat?mda olacak. Henüz yurt d???na ç?kmad?m, tak?m halinde kazan?lm?? Türkiye birincili?im var.

Hazal; Ad?m Hazal,17 ya??nday?m.  Ceyda bizden önce ba?lam??t?,  O Bursa yar??mas?n? bize devaml? anlat?yordu, yar??ma böyle oldu ?öyle oldu, çok güzeldi bunu yapt?m ?unu yapt?m diye anlat?yordu.  O da ilk defa ?ehir d???na ç?km??t?. Ceyda’y? dinleyince ben onu k?skand?m, ben de yapaca??m bu i?i dedim. Bir gün rahats?zland?m, buraya muayene olmaya geldim, “Ejder abi, ben ne zaman ba?layaca??m?” dedim Ejder abi “ Hadi bugün gel sen ba?la dedi” çok sevindim, aileme haber verdim, “tamam git” dediler böyle ba?lad?m. ?lk tahta yayla ba?lad?m, sonra makaral? yayla çal??t?m. ?lk Makaral? Yay yar??mas?nda Türkiye üçüncüsü oldum, O bana a??r? bir motivasyon verdi. 1 y?l çal??ma sonucunda bu dereceyi ald?m. Tak?m olarak da Sevda ve Gülçin ile birlikte Türkiye Birincisi olduk. Bu beni a??r? motive etti,  “yapabilirsin Hazal, Hedeflerinin pe?inden ko?abilirsin” dedim kendime. Çok h?rsl? bir insan?m, tuttu?umu kopar?r?m, “yapaca??m “ dedim ve o an hedef koydum önüme. “Bir sonraki yar??mada birinci olacaks?n” dedim kendime. Ki bir sonraki yar??mada birinci oldum. Tak?m olarak Türkiye Birincisi olduk. Çok fazla çal??t?m, emek verdim ve bu yaz o emeklerimin kar??l???n? ald?m. Milli tak?ma girdim, art?k milli sporcuyum, çok gurur verici bir ?ey bu. ?ki defa yurt d???na ç?kt?m, çok güzel ortamlar gördüm. Romanya ve Polonya’ya gittim. Romanya'da Avrupa birincisi oldum, a??r? gurur duydum kendimle. Herkes bana “çok güzeldin” diyor, bugün okula gittim herkes tebrik ediyor, “?ampiyonsun” diyorlar, çok mutlu oldum, ailem yurtd??? yar??malar?m? izlemi?, onlar da benimle gurur duyuyorlar, bu ayr? bir ?ey, bu beni daha çok sevindiriyor, öz güvenim artt?,” i?te ba?ard?n art?k daha büyük hedefler koyabilirsin önüne” diyorum. Polonya'da dünya ikincisi olduk tak?m arkada?lar?mla. Ayr?ca miks tak?mda da üçüncü olduk.

Gelecekte Okçulu?a devam etmek istiyorum. Beden E?itimi ö?retmeni olmak istiyorum. Emircan kulüp kurmak istiyor, belki onlarla birlikte olurum.

NB: Sevda sen tak?m?n ablalar?ndans?n, gelecek vaat eden 10 ya??ndaki bir k?za Ejder abin okçu olmay? teklif etti, ama çocuk kabul etmedi diyelim. Ejder abin senin o k?zla konu?man? istedi. Onu ikna edebilmek için neler söylersin?

Sevda: Ben önce bu köydeki olanaks?zl?klar? anlat?rd?m, burada bir ?ey olamayaca??n? söylerdim. Buras? da tüm di?er köyler gibi, imkânlar? k?s?tl?, k?z çocuklar?n?n durumu belli, okuyanlar üniversiteye gidiyorlar ama okumayanlar 18 ya??nda evlendiriliyor. Ona ?unu sorar?m: “18 ya??nda evlenmek mi istiyorsun yoksa ileride özgür ya?ayabilece?in bir hayat?n m? olsun istiyorsun?”. Ona bu gerçekleri anlatmaya çal???r?m. Bir ba?kas?n? burada kötülemek istemiyorum ama kendi s?n?f arkada??m bir hafta önce evlendi. Bu benim için çok üzücü bir durum,  öyle olmas?n? istemezdim, çok daha farkl? bir hayat? olabilirdi.  Hayallerini gerçekle?tirebilece?i bir hayat? olabilirdi.  Ama art?k olamayacak, ama kendime bak?yorum benim önüm aç?k, bir meslek sahibi olaca??m ve kendimi ilerletebilece?im bir hayat?m olacak.  Ona bunlardan bahsederdim.  Bu durumda onun benim yan?mda olaca??na, kendisini geli?tirmek için çabalayaca??na eminim. Onun bu olanaks?zl?klardan imkân yaratmas?n? isterdim ki bunun i?e yarayaca??n? dü?ünüyorum. Ben 18 ya??nday?m, liseyi bitirdim, üniversiteye yerle?tim, ebe olaca??m, Osmangazi Üniversitesi'ne gidiyorum, ebe oldu?umda bir köye yerle?ece?im büyük ihtimalle ve o köyde olmayan bir ?eyi ben yaratmak istiyorum. O köydeki k?zlara birçok ?ey ba?arabilece?ini göstermek istiyorum, Belki de ebeli?in seçmemin bir sebebi de budur.

NB: Neden okçulu?u dü?ünmedin?

Sevda: Evet olabilirdi, milli sporcuydum, rahatl?kla BESYO ya gidebilirdim ama bu kolayl??a kaçmak olurdu. ?ki alanda da ilerlemek mümkün.  Ben antrenörlük de yapabilirim, ebelik te yapabilirim, yani ben istedi?im ?eyi yapabilirim, bunu göstermek istedim kendime. Ki ba?ard?m da bu konuda da kendimle gurur duyuyorum.

?lk Madalyam? Gelibolu’da ald?m. 2018'de Yunanistan'a Emircan la birlikte gittik. Milli tak?m olarak Avrupa ?ampiyonu olduk. Ondan sonra da benim için çok ?ey de?i?ti. Birçok ?eyin fark?na vard?m, ilk ba?larda özgüven eksikli?im vard?, bunu hissediyordum. Milli tak?m sürecini geçirdikten sonra “bir ?eyleri kendin yapabilirsin Sevda, bir ?eyleri a?abilirsin, tek ba??na istedi?in her ?eyi yapabilirsin” dü?üncesini kendime-haf?zama kaz?d?m. Ondan sonra da zaten gerisi geldi, ba?ar?lar?m artt?, özgüvenim de artt?. Ben liseyi de Mu?la’da yat?l? okudum, ailemden uzaktayd?m, çok erken ya?ta evden ayr?ld?m, ama tek ba??ma bir ?eyler yapabilece?imin özgüveni vard? bende, o yüzden de uzakta okumay? tercih ettim.

Gazi Anadolu Lisesindeyken de sa? olsun Ejder abi her imkân? bize yaratt?. Çok güzel bir sistemimiz vard?,  k???n okulun alt kat?nda ok at?yorduk. Saat 3.50 de s?n?ftan ç?k?yorduk, dörde kadar üstümüzü de?i?tirip ko?tura ko?tura okulun bodrum kat?na gidiyorduk, konferans salonunda ok at?yorduk. Saat 6.30 a kadar. Sonra ko?tura ko?tura yeme?e, oradan da ders çal??maya geçiyorduk. Mu?la Spor binas?n?n arkas?nda olan kullan?lmayan bir yer vard?.  50 metreyi kurtar?yordu. Okulumuza mesafesi 3 kilometre idi. O 3 kilometreyi Songül ile birlikte yürüyerek gidiyorduk, yürüyerek geliyorduk. Çok iyi hat?rl?yorum 3.50 de okuldan ç?k?p, dörde kadar h?zl? bir ?ekilde haz?rlan?p, o yolu 3 kilometre yürüyüp,  orada saat 6.30 7.00 7.30 a kadar çal???yorduk, yürüyerek tekrar yurda geliyorduk. Benim bütün günlerim bu ?ekilde geçti, çok yoruluyordum. O günler çok zor geçiyordu ama sonucunu ald?ktan sonra her ?eye de?er oldu?unu görüyorum.

Ba?ar? çok kolay gelmiyor,  burada 3 gün antrenman yapt?k, gidip alt?n madalya olaca??z diye bir ?ey yok. Biz ilk ba?lad???m?zda çok kötü derecelerle geldi?imiz de oldu, benim çok kötü yar??malar geçirip ard?ndan gitti?im yar??mada çok iyi dereceler elde etti?im de oldu. Biz bir tak?m?z, ama hep ba?ar?l? de?iliz, hepimizin içinde çok ba?ar?s?z olmu? ki?iler de var, ini?ler ç?k??lar her zaman olacak. ?unu demek istiyorum; hiçbir ba?ar? kolay gelmiyor, hemen gelmiyor, sabretmek çok önemli, istikrarl? olmak, kararl? olmak çok önemli ve bir de hedef koymak çok önemli. Biz hep derdik ki bir gün, o madalyay? alaca??z, milli sporcu olaca??z, ?imdi hepimiz o kurdu?umuz hayalleri teker teker gerçekle?tiriyoruz. Mesela benim tak?m olarak alt?n madalyam var ama bireyselde de alt?n madalya almak istiyorum. Sonra dünya rekoru k?rmak istiyorum. Her ?eyin madalya olmad???n? da biliyorum.

OKÇULUK SPORU

NB: Okçuluk sana ne kazand?rd? Sevda?

Sevda: En ba?ta ?u an çok rahat konu?abiliyorum. Mesela s?n?f ortam?nda bir ?eyin öncüsü olabilirim. Bir ?eyleri ba?latan ben olabilirim. Bu konularda bana özgüven kazand?rd?. Bir tak?m kurabilirim kendimce. Hat?rl?yorum okulda güvensiz, böyle hani geride kalm?? biriydim. Evet bir ba?ar?m vard?, s?n?f?n da iyileri aras?ndayd?m ama bir görünürlü?üm yoktu. Okçulukla görünürlü?üm artt?, popülerli?im artt?. Arkada?lar?m bana gelip tavsiye almaya ba?lad?lar, bu da beni çok mutlu ediyor. Ayr?ca hayat?ma disiplin katt?. Planl? programl? olmam? sa?lad?. 

NB: Emircan tak?m kaptan? olarak sana sormak istiyorum…

Emircan: Bizde tak?m kaptan? yok.

NB: Ne demek bu, bir tak?m varsa kaptan? da vard?r. Neyse o zaman ben senden k?demli sporcu olarak sorumu cevapland?rman? istiyorum. ?unu fark ettim. Hepiniz “Ejder abi” diyorsunuz, 15 ya??nda ki de 20 ya??ndaki de. Neden Hocam de?il, Ejder Bey de?il de Abi. Bir de ?unu sormak istiyorum. Ejder senin için kimdir?

Emircan:  Küçüklü?ümden beri ilklerimin birço?unu Ejder abiyle ya?ad?m. Ya?ad???m bir ?eyi ya da bir sorunu Ejder abiye anlatmak beni rahatlat?yor. O hep bize do?ru yolu gösteriyor. Yak?n gördü?üm için abi diyoruz.

Sevda: ?lk geldi?imde hocam demek istemi?tim. Ama Ejder abi “ben hoca de?ilim, sadece bir doktorum, siz bana abi deyin” dedi.  Bu çok güzel, bu samimiyeti kurabilmek çok güzel, çünkü aram?zda hoca sporcu ili?kisinden ziyade abi sporcu hissi, abi karde? hissi daha farkl?, daha samimi bir ortam sa?l?yor. Yar??malara gitti?imizde biz “abi” derken di?erleri hep “Hoca” derdi. “Niye onlar hoca diyorlar ki?” derdik küçükken. Ejder abiye ben hiçbir zaman hoca gözüyle bakmad?m. Benim için ailemden birisi, hatta ikinci babam olarak bile görüyorum.

Emircan: ?lk yar??malarda Sevdan?n da söyledi?i gibi ba?ka illerdeki sporcular?n hocam demesi bize çok garip geliyordu. Yak?n zamanda fark ettik, di?er kulüp sporcular? da antrenörlerine, “abi” diyorlar. Yani ilk biz ba?latt?k.

Meltem: Ben mesela babama anlatmad???m bir ?eyi ona anlat?yorum. Ejder abi çok farkl?, Baba yerine koyabilirim, yani o derece çok yak?n. Hep bir a?abey olarak çok fazla ?ey de destek oldu. Çok farkl? bir duygu bu.

Sevda: 10 y?ld?r ne yap?yorsam yapay?m en çok Ejder abiyle zaman?m geçiyor. Yaz?m, k???m hep onunlayd?. Okula gidiyorum ama Ejder abiyi ar?yorum. Akrabalar?m? ben bu kadar görmüyorum, akrabalar?mla bu kadar ?ey payla?m?yorum, hepsini Ejder abi ile ya?ad?m. Onun için onun yeri ben de çok ayr?d?r,

ES: Bunlar? ben de yaz?yorum, ald???m notlar var. Bir edebiyatç? bunu kendine göre roman olarak yazd?, bekliyor. Önce an?lar?m?n yay?nlanmas?n? daha do?ru buluyor. Bu ki?i ayn? zamanda Ki?isel Geli?im uzman?. Seminerler veriyor ve seminerlerinde bizi anlat?yor. Bir bak?yorum bir gün 25 takipçim olmu?. Bak?nca hepsinin Ad?yaman’dan oldu?unu görüyorum. “Haa” diyorum “Hoca Ad?yaman’da bizi anlatt?”. Geçen Hafta ilkokul ö?rencilerine yönelik Somatik Deyimler kitab?nda Emircan ile birlikte çizgi kahraman olduk. Bu kitapta 400 deyim çizgilerle anlat?l?yor. Emircan ile Arjantin yar??mas?nda ya?ad?klar?m?z ve hikâyelerimiz karikatürle?tirilerek bas?ld?. ?u an bir çizgi hikâye kahraman?y?z ayn? zamanda, “Emircan ile Ejder Abi göz göze geldi”, “Emircan?n gözleri falta?? gibi aç?ld?.” Bu deyimler Emircan ve benim karikatürle?tirilmi? resimlerimizle bu kitapta anlat?l?yor.

 SON REKORUN ÖYKÜSÜ

ES: Emircan son yar??mada k?rd???n Türkiye rekorunu anlat?r m?s?n?

Emircan: Sezonun ba??nda ben 710 atar?m ve rekoru k?rar?m demi?tim. Sürekli yar??malara gittik ama hep ucundan döndük. ?unun bilincinde idim. Bu yar??ma benim genç kategorisinde kat?laca??m son yar??ma idi. K?rd?m k?rd?m… Ba?ka da ?ans?m olmayacakt?. Ak?amdan kendimi psikolojik olarak haz?rlad?m.  Sabah kalkt???mda çok iyi hissediyordum. Sahaya girdi?imde kendime ?unu söyledim “Ben bugün bu rekoru k?raca??m”.  Yar??maya ba?lad?k, ilk peryot bitti. 355 puan yapm??t?m. 360 üzerinden. Rekor için yeterli bir puand?. ?kinci turun ilk serisine tam puanla ba?lad?m. Kendi kendime geliyor dedim. O seride de 355 att?m. Son seride tam puan atmam gerekiyordu. Tam puan atarsam rekor olacakt?. Ejder abiye döndüm “arkamda dur dedim” geldi arkamda durdu. Her at???mda beni rahatlatacak ?ekilde konu?tu. Son oka kadar da eksiksiz gittik. Art?k son oka gelmi?tik. Onu da tam atarsam rekor gelecekti. Sürem de vard?, ben çizgide, Ejder abi arkamda sürekli benimle konu?uyor, rahatlatmaya çal???yordu. Son okumu çektim, Ejder abi arkamda, rüzgâr? hat?rlat?yor, tekni?imi hat?rlat?yor,  Art?k atmal?y?m dedi?imde, kendimi iyi hissetti?im de çektim, att?m ve arkam? döndüm. Ejder abi, “i?te gençler Türkiye rekoru k?rd?n” dedi. O s?rada sar?ld?k baya?? e?lendik.

ES: ?imdi o esnada ha bire yüksek puanlar geliyor ya, tabi rakiplerin antrenörleri de takip ediyorlar, bir sürü dürbün kurulu sahada,  dürbünlerin ço?u da Emircan’?n hedefine döndürülmü?, kendi sporcusundan ümidini kesen dürbününü Emircan a döndürmü?, rekor gelecek mi diye? O s?rada k?zlar da at?yor, Hazal'?n yar??mas?n? daha da önemsiyoruz çünkü onu finallere sokmam?z gerekiyor, Emircan zaten finali garantilemi?,  finalleri almak istedi?imiz için Hazal’day?m, ama çapraz yap?yorum; dürbünle bir Emircan’a bir Hazal’a bak?yorum. 5. seri bitti?inde son 6 oka 2 ok kala Emircan üst üste iki tane 9 att?. Bir tane olsa bu tolere edilir ama üst üste iki tane at?nca arkadaki antrenör arkada?lar benimle göz temas? kurdu “gel istersen yan?na” dediler. ?ki kay?p opsiyonunu birden 5.  seride tüketti?i için son seride 60 tam puan? atarsa rekor olacakt?, atmazsa olamayacakt?. Rekor o ana kadar 709 bizim bunu 710 a ta??mam?z gerekiyor, bunun rakam? bir ileri ta??mak olarak ta anlam? vard?,  700'ü geçmek bizde bir psikolojik kritik e?iktir,  çok ciddi bir puand?r, 710 da ikinci bir kritik e?iktir, bunun üzerine kendisine yakla?t?m, söylediklerimi yapacakt? ama bu sefer talep ondan geldi: “Ejder abi bu sefer arkamda dur,” dedi. Onun her ?eyin hesab?n? yapt???n? biliyorum, ama ben bunu dü?ünmemesini sa?lamaya çal???yorum, “rüzgâr sa?da, ?imdi tekni?ine dikkat et, haz?r oldu?unda bas” diyorum, “ayarlar?na dikkat et” diyerek önerilerde bulunuyorum. “haz?r oldu?un zaman hissetti?in yerde bas “ diyorum, t?k t?k at?yor, bir ok kald?. Kald?rd?, dürbünü kald?rd?m bakt?m ok yok. Dürbünü indirdim. Bakt?m oku atmam?? indirmi?, dönmü? bana s?r?t?yor. “?imdi at?yorsun” dedim. Tekrar kald?rd?, bast? çok güzel bir noktaya, tabi rekoru k?rd?k.

 Songül:  Ben Songül,19 ya??nday?m. Ejder abi ile yakla??k 10 y?l önce tan??t?m. Bizim eve ablam?n pansuman? için gelmi?ti.  Beni orada fark etmi? ve Emircan’dan sonra beni dü?ündü?ünü sonradan ö?reniyorum. Ailemle konu?tu, ama ben tabii neyle kar??la?aca??m? bilmiyorum buraya geliyorum. Emircan ok at?yor, ama ne yap?yor bilmiyorum. Hatta ilk ok at???m? hat?rl?yorum acaba kiri? burnumu al?p götürür mü diye korkmu?tum. 10 y?ld?r devam ediyorum. ?u ana kadar en iyi derecem tak?m halinde Avrupa ?ampiyonlu?u. Geçen ay Polonya’da tak?m halinde Dünya rekoru k?rd?k. 

NB: Songül okçuluk senin hayat?nda neler de?i?tirdi?

Songül: Okçuluktan daha fazla Ejder abiyi tan?mak beni de?i?tirdi. Onun bizden istedi?i iyi bir sporcu olmak yan?nda iyi bir insan olmak, tak?mda uyum içinde olmak. ?u an Mu?la Üniversitesi’nde Beden E?itimi ö?retmenli?i okuyorum.

NB: Peki Ejder okçuluk için ne tür ki?isel özellikler gereklidir?

ES:  Bence okçulukta yetene?in çok küçük bir pay? vard?r. Okçuluk ö?retilebilir bir spor, e?itimle peki?tirilebilir bir spor, biraz satranç gibi görüyorum. Ekipman, antreman, kondisyon vesaire bunlar da önemli ama mental gücü kullanabilmek en önemlisi. Mental gücü kullanabilmenin birinci ?art? da zekâ.  Okçu zeki olacak. Ben neden adaylar?n kendilerini ifade gücüne bakt?m, 10 ya??nda bir çocuk için zekâ göstergesi budur, benim bir zekâ testi yapacak imkân?m yok. Çocu?un benden bir ?ey alabilmesi için ileti?im gücünün kuvvetli olmas? gerekti?ine inand?m, ileti?im gücü olmayan ya da ileti?im kuramayan birisine ben ne verebilirim ki. Mesela Songül okçulu?a çok yatk?n bir çocuk de?ildi, Songül'ü fiziksel yap?s?n? toparlamakta epey zorland?k. Ama dünya rekoru k?rm?? bir sporcu ortaya ç?kt?. Hani belki jimnastikte ya da bir yüzme de hoca ç?k?p “?u fiziksel kriterleri ta??mal?” diyebilir, ama bence fiziksel kriterlerden ziyade karakter ve zekâ okçulukta çok daha önemli.

 HEK?M OLMANIN AVANTAJLARI

NB: Yakalanan bu ba?ar?da senin hekim olman?n bir katk?s? var m?? Yani sen bu köye atanm?? bir ö?retmen olsayd?n yine ayn? süreci ya?ay?p ayn? ba?ar?y? yakalayabilir miydin?

ES: Biz sayg?n bir meslek sahibiyiz. Bu özelli?imiz ile ad?m?z?n önündeki unvan ile birçok ki?inin açamad??? kap?lar? açabiliyoruz. Her ?eye ra?men, hala halk?n gözünde biz sayg?n bir meslek icra ediyoruz. “hocam sen bilirsin” diyebildi veliler. Bir okul ö?retmenine bu derecede güvenmeyebilirlerdi. ?öyle dü?ünelim dünyan?n en iyi okçuluk antrenörü gelip bu köyde bu ö?rencileri bulup çal??t?rsayd?, bence ba?ar?l? olamazd?. Çünkü çocuklar? antrenmanda tutamazd?. Benim bu köyün hekimi olmu? olmam, öncelikle velileri ikna yönünde çok ciddi i?e yarad? tart??mas?z. ?kinci olarak; her ne kadar çok derin olmasa da psikoloji e?itimi ald?k. ?nsanlarla sürekli iç içe oldu?umuz için ileti?im kurmay? iyi biliyoruz. Bunu da kulland???m? söyleyebilirim. Ben hekim olmasayd?m bu noktaya gelemezdik. Okçuluk teknik bilgisi benden daha iyi olan, daha iyi donan?ma ula?an ve antrenman yapabilme f?rsat? çok daha iyi olan arkada?lar?n bizim kadar ba?ar? elde edememi? olmas?, bence benim Hekim olmam?n bize verdi?i avantajlar?n da bir göstergesi.

NB: Hedeflerine ula?t???n? söyleyebilir misin?

ES: Benim hedefim çok küçüktü. Sadece çocuklardan kurulu bir Okçuluk tak?m?m olmas?n? hedeflemi?tim en ba?ta.  Ba?ar?y? kendime hedef olarak koymad?m hiçbir zaman. Hedefime çok çabuk ula?t?m burada.  Çocuklarla bir ?eyler yapmak ola?anüstü bir ?eydi. Toplan?yorduk burada buras? çocuk park? gibi oluyordu ve ben çok keyif al?yordum çok mutlu oluyordum. Ba?ar? çok çabuk gelince çocuklar?n getirdi?i ba?ar? beni hedef koyma ve yeni hedefler belirleme zorunda b?rakt?. Benim “Türkiye derecesi yapaca??m, Türkiye rekoru k?raca??m, milli sporcu yeti?tirece?im” diye bir hedefim yoktu. Ama bunlar hayalimdi. O hayalin gerçekle?ti?i zaman Songül 14 ya??ndayd?, milli tak?ma seçilip Fransa'ya gitti?inde. Hedeflerime ula?t?m ama ?imdi yeni hedef koyuyor muyum elbet koyuyorum ama bu hedefler art?k sporun içindeki nesnel hedefler. Bunlara ula?amazsam ben hedefime ula?amad?m diyemeyece?im. Emircan 710 att?, ben 715 ats?n istiyorum. Songül de o puan? ats?n istiyorum. Biz hep onlarla ?unu yapt?k; k?sa vadeli,  orta vadeli ve uzun vadeli hedefler belirledik. ?u an bizim k?sa vadeli hedefimiz Songül ve Emircan için bir ay sonra gidece?imiz Türkiye finalleri, orta vadeli hedefimizde biz 2022'de tekrar milli olmak istiyoruz, bizim uzun vadeli hedefimiz de biz dünya derecesi yapmak istiyoruz ve yapaca??z. Biz bunu istiyoruz, bu hedefi koyduk. Ama bu gerçekle?mezse benim hayallerime ula?amad???m anlam?na gelmez. Ben hayallerimi a?al? çok oldu, bunu çok samimi söyleyebilirim. Elbet ?u an elimdeki malzemeyi, elimdeki ekibimi ve onlar?n inanc?n? gücünü görünce diyorum ki sporcular?m bireysel dünya derecesi almal? ve bir marka olmal?. Niye olmas?n ki olacaklar tabi. 

NB: Büyük bir özveri, büyük bir çaba gösterdin ve büyük bir ba?ar? elde ettin. Türkiye’de bu emek ve ba?ar? gerek yerelde ve gerekse ulusal düzeyde takdir ediliyor mu? K?ymeti biliniyor mu? 

ES: Türkiye de bir ba?ar?n?n somut bir kar??l??? yok, maddi olarak da yok, manevi olarak da yok. ??in içine siyaset giriyor. Mesela biz ?u an Mu?la Büyük?ehir Belediyesi’ni kulüp olarak temsil etti?imiz için elde etti?imiz ba?ar?larda ilin spor resmi kurulu?lar? taraf?ndan takdir görmüyoruz. Çünkü bu ba?ar?y? belediyenin bir ba?ar?s? olarak görüyorlar. Bunu a?am?yoruz. A?abilme ihtimali de yok. Tam tersi olsa emin ol yine ayn? olur, yani zihniyet asl?nda çok farkl? de?il. Ke?ke siyasi bir yap?lanmay? temsil etmeyen bir kulübümüz olsayd?. Sadece sporu spor için yapan bir kulübümüz olsayd?.  Ama yine de her ?eye ra?men bizim Yata?anda, Mu?la'da, Türkiye'de hatta az da olsa dünyada çok s?k? takipçilerimiz var. Onlar?n yürekten deste?i bize fazlas?yla yetiyor. Bizi görmek isteyen görüyor. Spordan anlayan, ülkesini seven, gençleri seven, gelece?i bu gençlerin in?a edece?ini inanan birçok dernekten Türkiye’deki baz? spor yazarlar?ndan çok düzenli destek al?yorum. Manevi destek al?yorum. Bir tweet at?ld???nda bir anda bana 3 ay sonras? için büyük bir güç veriyor.

NB: Devletin bildi?im kadar?yla uluslararas? ba?ar? gösteren sporculara deste?i oluyor. Bu yeterli oluyor mu?

ES: Yeterli mi de?il, ama var. Eskiden be? dilim al?yorlarsa ?imdi bir.  Vermemenin her türlü formülünü denedikten sonra kalan? veriyor. Mesela dünya rekoru k?rm??s?n, diyor ki “dur bakal?m, senin kat?ld???n yar??mada kaç ülke vard?? E?er 20 ülke varsa sana 10 lira verece?im, 15 ülke ile yar??t?ysan 5 lira verece?im. Sadece 10 ülke aras?nda birinci olduysan para yok”. ?imdi Covid’ten dolay? kimse gelmediyse, biz ne yapabiliriz? Kazan?lan puan ortada, puan?n kalitesi ortada,  bunun ad? dünya ?ampiyonlu?u ama bu yine bir süzgeçten geçiriliyor. Son Avrupa birincili?i ile ilgili beklenilen destek 3000 lira.

NB: Bize Türkiye’de genelde spor ve özelde okçuluk alan?n?n bir de?erlendirmesini yapar m?s?n?

ES: Öncelikle biz ülke olarak gençlerin sporda ba?ar?l? olmas?n? kesinlikle desteklemiyoruz. Mesela benim Spor Bilimleri Fakültesindeki sporcular?m milli tak?m seçme kamp?na gittikleri zaman, fakültedeki ö?retmenleri “sen devams?zl?ktan kal?rs?n, ben seni yok sayar?m, senin nereye gitti?in beni ba?lamaz” diyor. Hani spor ile ilgili olmayan bir bran? olsa yine anlayaca??m, ama bu çocuk zaten spor bilimleri fakültesinde okuyor. Onun haricinde ?imdi yava? yava? sporcular?m?n ekonomik kayg?lar? ba?layacak. Aile bütçesine katk? sunmalar? beklenecek, en az?ndan art?k yük olmamalar? istenecek. Birçok ülke ba?ar?l? sporcular?na düzenli bir maddi destek veriyor, ?u an Emircan sadece 650 TL millilik bursu al?yor, bu nedenle birçok kulüp ayakta kalabilmek için ç?rp?n?yor.  O yüzden de ileri gidemiyorlar. Bu Türkiye'de çok önemli bir sorun. Her zaman Türkiye Y?ld?zlar ?ampiyonas?'nda at?lan puanlar Türkiye Gençler ?ampiyonas?'nda at?lan puanlar?n çok üstünde gerçekle?iyor. Yani ya?? 15-18 olan ya? gurubu 18-21ya? gurubunu sollay?p geçiyor.  Neden o çocuk 15-18 de iyi at?yor da 18-21 olunca atam?yor. Çünkü o çocuk 18 ya??n? geçtikten sonra ekonomik ve e?itim kayg?lar? ya?amaya ba?l?yor, ya ö?renci olacak ya garsonluk yapacak, bunlar? da sporla birlikte yürütmesi gerekecek. Ama devlet “ben senin garsonluktan kazanaca??n paray? verece?im, sen sadece yapt???n i?e odaklan ve sürdür” demeli. Bu sistem oturmad??? için biz 21 ya??n? geçen sporcular? kaybediyoruz. 

NB: Kamuoyunda bilinen Okçular Vakf? ile ilgili ne söyleyeceksin?

ES: Okçular vakf?n?n hocalar?n? ve sporcular?n? çok seviyoruz. Arka taraf?nda neler var, ben bilmiyorum. Kesin olan bir ?ey var; teknik donan?m olarak, altyap? olarak, tesis olarak, Türkiye'nin çok ilerisindeler. Ama ba?ar? için ba?ka kriterler de gerekiyor. ?yi sporcular? transfer edebilen bir kulüp, kendi yeti?tirdikleri sporcular da var. Transfer edilmi? sporcularla ba?ar? sürmez. Bana da çok teklif geliyor: “ Bizi de alsana tak?m?na” Kayseri'den, ?stanbul'dan, ba?ka yerlerden… Ben ?undan eminim ben Türkiye’nin en iyi sporcular?n? transfer edip ekibime monte etti?im zaman ben bu ruhu bozaca??m ve bu i? bitecek. Ben hiçbir zaman için sporcu transfer etmeyece?im. Çok para, çok tesis, çok altyap?, neden yeterli de?il… En ba?ta söyledi?im cümleye geliyoruz. Çünkü bu i?in %50 den fazlas?; mental. Yani ruh, yürek ve ahenk… Özellikle de ruh ve ahenk. Türkiye kad?n voleybol tak?m? da o yüzden çok ba?ar?l?, müthi? bir ahenk içinde oynuyorlar. Türkiye futbol tak?m? da o yüzden bence çok ba?ar?s?z… Çünkü bir ahenk ve ruh yok içlerinde. Sadece alacaklar? primi dü?ünüyorlar, o kadar belli oluyor ki…

OKÇULUK SONRASI BENC?K

NB: Okçuluk bu köyün sosyolojisini, psikolojisini, sosyal yap?s?n? etkiledi mi? Nas?l?

ES: Ben bu köyün daha öncesini bilmedi?im için k?yaslama ?ans?m yok. Ama bu köyün daha öncesini bilenlerden “Hocam köyün kaderini de?i?tirdin” cümlesini çok duydum. Çok basit bir örnek vereyim. Köydeki okulun bir ö?retmen kontenjan? var. Yüzde 40, %50’lik doluluk oran? varm??, dersler bo? geçiyormu?. Ö?retmen geliyor, kaç?yor, geliyor, kaç?yor… Biz bütün valilerimizi bu köye getirdik, bu çocuklarla ok artt?rd?k,  gelmi?ken okulu da ziyaret ettik. Okul okçuluk ba?lad???ndan beri bütün fiziksel ihtiyaçlar?n? kolayca kar??lad?. Art?k ö?retmenler prestijli kabul ettikleri bu okulda uzun süre kal?yorlar. Ö?retmen kadrolar? hep dolu. Bu bir kazan?m elbette. Di?er taraftan bu köye bizim tesislerimiz yap?l?rken, Büyük?ehir ekipleri sürekli burada, buran?n yolu sürekli bak?m görüyor. ?çme suyu altyap?s? sürekli bak?m görüyor.

Bak?n dünya ?ampiyonu olup, dünya rekoru k?r?p, dünya Okçuluk Federasyonu sayfas?na ismini yazd?rabilirsiniz, ama bu köyün okulunun logosunda art?k ok ve yay var. Bir çocuk bir okulun logosunu de?i?tirebilmi?se bence çok büyük bir i? ba?arm??t?r. ?u an bu okulun armas?nda ok ve yay figürünün bulunmas? beni en çok mutlu eden ?eylerden birisidir.  Emircan'?n mezun oldu?u Yata?an Gazi Anadolu Lisesi'ne girdi?iniz zaman, içeri girer girmez Emircan büyüklü?ünde dev bir pano sizi kar??l?yor ve orada Emircan var. Bu pano Emircan’?n dünya ?ampiyonlu?u hikâyesini anlat?yor. Bence dünya rekoru k?rmaktan daha önemli ?eyler bunlar.

?u an toplamda 216 madalyam?z var, bunlar?n 14 tanesi uluslararas? yar??malarda kazan?lm?? madalya. Bunlar yar? yar?ya Avrupa ?ampiyonas?'ndan ve Dünya ?ampiyonas?ndan… 202 tanesinin hepsi de Türkiye ?ampiyonas? ad?n? ta??yan yar??malarda elde edilmi? madalyalar. Geçen ay k?r?lan Türkiye rekorumuz var. 2015 y?l?nda Tu?çe'nin k?rd??? rekor hala duruyor.  Songül’ün minikler rekoru hala k?r?lam?yor.  Tak?m halinde de birçok rekorumuz var. Ayr?ca tak?m halinde dünya rekorumuz var en önemlisi… Songül Dünya rekortmeni milli tak?m?n bir üyesi.

NB: Yeni koydu?un hayallerinden bahseder misin?

ES:  Türkçe yaz?lm?? ciddi bir Okçuluk kitab? yok. ?ki sporcum da Üniversiteyi bitirme a?amas?nda. Okulu bitirirken tez olarak ya da sonras?nda akademik olarak Türkiye'ye bir Türkçe Okçuluk kitab? hediye etmeleri gerekti?ini dü?ünüyorum. Bu i?in içinde ben de olaca??m, bunu kafamda yava? yava? kuruyorum. Gençler de zaten spor e?itimlerini bitirdikten sonra akademik olarak yazabilecek seviyede olacaklar.  Ba?tan a?a?? bu hikâyemi roman tad?nda yaz?m?n? bitirmeyi planl?yorum. Son olarak da bunun bir sinema filmi ya da belgeseli çekilecek. TRT çekecekti, randevu bile al?nd?, biz Büyük?ehir’e geçince vazgeçtiler nedense.