Mustafa EROL

Ben Mustafa EROL olarak, 28-29-30 Temmuz tarihlerinde inan?lmaz derecede mutluydum, çünkü Milas Belediyesinin düzenledi?i Engelsiz Edebiyat Fuar?na kat?lman?n mutlulu?unu ve gururunu ya??yordum… Bu fuara kat?lmak benim gibi edebiyat a???? olan biri için inan?lmaz güzellikte bir duyguydu, öyle güzeldi, öyle muhte?em bir duyguydu ki bu benim için; öyle mutlu olmu?tum ki, bu güzel duyguyu tam anlam?yla ifade etmem imkâns?z… Onun için size yaln?zca ?u kadar?n? söyleyebilirim, zaten edebiyata â??kt?m ama bu fuar edebiyat a?k?m? iyice depre?tirdi…

Öyle ki, yazma i?tah?m bir kat daha artm??; bir kat daha kabarm?? durumda. Eminim, engel tan?mayan di?er engelli; daha do?rusu ENGELS?Z arkada?lar?m içinde öyledir. Milas Engelsiz Edebiyat Fuar?, sadece kitaplar?m?n sergilenmesi ve sat?lmas? için güzel de?ildi, bu fuarda ayn? zamanda ba?ka bir ?ey, tam olarak ad?n? koyamad???m ba?ka bir güzellik daha vard? ki; bunun ad? ayn? zamanda, engelsiz arkada?lar?m ve aileleriyle kayna?makt?, bunun ad? sevgiydi, s?cakl?kt?, birbirimizin halinden anlamakt?, bunun ad? her birimizin yüre?inde biriktirdi?i duygular?n kalemlerimizden d??ar? ta?an yans?m?? haliydi, ayn? zamanda Erdal Hocam?n iyi niyetiyle ko?u?turmas?, özverisiydi; orada tan?y?p çok sevdi?im, dünya tatl?s? bir ablan?n fuar ve bizlerin kitaplar?n?n sat?lmas? için elinden gelen tüm gayreti gösterip, güzel yüre?inden ta?an etraf?na s?çratt???, etraf?ndaki insanlara sosyal mesafe kurallar?na bakmaks?z?n bula?t?rd??? o tatl? ve içten gülümsemesiydi…

Serhat Peker’in sahnede insan?n yüre?ini ele geçirip tüm organlar?na nüfuz eden o güzel sesiyle sahnede ?iir okumas? ve annesinin onun pe?inden ko?u?turmas?yd?, Sümeyye Gül’ün bu güzel fuar? Ankara’ya ta??tmak için kararl? ve azimli tutumuydu, o güzel yürekli annesinin kalbinin güzelli?iyle bana ve etraf?na sevgiyle bakmas?yd?, sürekli hay?r dua eden a?z?yd?, benim gibi Serebral Palsi’li Sevda Akda?’?n etraf?na o s?cac?k gülümseyi?i, hiç bitmeyen çabas?yd?, yine annesinin o s?ms?cak, insan?n içini ?s?tan konu?malar?yd?, babas?n?n gülümseyerek Fenerbahçe Trabzonspor rekabetiyle ilgili bana tak?lmalar?yd?, Bodrum TSD ba?kan? Esma Han?m?n, o bitmek bilmeyen enerjisini, hareketlili?ini ve gülümsemelerini etraf?na saçmas?yd?, soyad ada??m olan Tülin Erol’un bana kahkaha att?rmak için yapt??? güzel esprileriydi…

Gecenin bir yar?s?, fuar alan?ndan döndükten sonra, birlikte konaklad???m?z otelin ön bahçesinde saat 1:30’lara, 2:00’lere kadar ENGELS?Z arkada?lar?mla ve aileleriyle yapt???m?z tad?na doyulmaz sohbetlerimizdi… Daha bunun gibi pek çok unuttu?um ya da gözümden kaçan pek çok güzelli?i ve anlam? vard? bu fuar?n benim ve ENGELS?Z arkada?lar?m için… Her ?ey iyiydi, ho?tu, güzeldi de, ayr?l?k günü yakla?t?kça burukla?t???m? hissediyordum, evet; ayr?l?k zaman? yakla?t?kça hepimiz burukla??yorduk; öyle ki, burukla?a burukla?a ayr?l?k sabah? gelip çatt???nda yüreklerin kederi son haddine varm??, f?rsat bulsam da gözlerden ya? olarak aksam diye f?rsat kolluyordu sanki…

O f?rsat?, ilk önce benim yüre?imin kederi yakalad? ve orada bulunanlar?n gözya?lar?ndan daha önce davranarak, göz p?narlar?mdan hüzün olarak akt?… Sonrada, birbirimizden en k?sa zamanda ba?ka bir edebiyat fuar?nda, ba?ka güzel bir etkinlikte bulu?mak üzere gözlerimiz ya?l?, yüreklerimiz kederli ama birbirimizi tan?man?n verdi?i mutlulukla ayr?ld?k… Ve dönü? yolunda, Ya?ar Kemal üstad?n me?hur betimlemesi olan, sar? s?cak alt?nda giderken; kendi kendime, yine Ya?ar Kemal üstad?n insan?n içine i?leyen; “O güzel insanlar, o güzel atlara bindiler; çekip gittiler…” sözünü tekrarlayarak ama içimdeki unutulmaz an?larla, mutlulukla Ayd?n’a ula?t?m…

Son söz olarak da, bu anlaml? projenin düzenlenmesinde, ba?ta Erdal Kara hocam?n olmak üzere, eme?i geçen herkese binlerce kez te?ekkür etmek istiyorum.