NEVZAT ÇAĞLAR TÜFEKÇİ

Adı Mehmet Çakırsu ama toplum içinde herkes onu ‘Kayadereli Mehmet’ olarak bilir, tanır. O, tam bir halk insanıdır. Sevenleri çoktur. Yaşamı boyunca yaptığı iş gereği herkese yardımcı olmuştur. Hali vakti yerinde olandan işinin ücretini almıştır, olmayanın ise “duası”nı. Öyle diyor kendisi.

ÖNCE FIRINCILIK, SONRA BAHÇIVANLIK

Mehmet Çakırsu, 1957 yılında Milas’ın Kayaderesi köyünde doğmuş. 1970 yılında Milas’a göçmüş. Askere gidinceye kadar Kabaçam fırınında çalışmış. Askerlik dönüşü de gene fırınlarda çalışmaya devam etmiş. Daha sonra ev ve apartmanların bahçe işlerini yapmaya başlamış. Mehmet yaptığı işi “bahçıvanlık” olarak değerlendiriyor. Bahçe bakımı, peyzaj işleri ve bahçelerin yeşillendirilmesini yapmış Mehmet bir süre.

Mehmet, bahçıvanlık işi yaparken, aynı zamanda altyapı tamiri ve bakımı dediği işlere yönelmiş. Büz tıkanması, tuvalet giderlerinin tıkanması, fosseptik arızaları vb. sorunlarla ilgilenmiş. Bunun için Almanya’dan, Fransa’dan, internet yoluyla cihazlar getirttiğini söylüyor. Mehmet, “amacım en iyi şekilde vatandaşa hizmet etmek ve bunun için işimi titizlikle yapmaya çalıştım,” diyor gururlu bir şekilde.  ‘İşimde titiz olduğum, işimi temiz ve sağlam yaptığım için Bodrum, Güvercinlik ve Güllük’ten beni çağıranlar oluyordu,’ diye de ekliyor.

ZOR İŞLERİN ADAMI OLMAK

Mehmet’in diğer bir unvanı da “zor işlerin adamı Kayadereli Mehmet”ti. Facebook paylaşımlarında kendisine yakıştırdığı bir unvandı bu. Çünkü müşterileri açısından zor olan işleri çözümlüyor ve müşteri memnuniyetini sağlıyordu o. Kendisini sorunları için çağıranların, o sorunlarını kısa sürede ve kalıcı olarak çözüme kavuşturuyor, belki de bundan dolayı müşterilerinin ona taktığı bir unvandı bu. O, bu unvanından da memnuniyetle söz ediyordu.

Mehmet’in bir özelliği de 40 yıldır kırmızı renkli Bissan marka bisikletle Milas merkeze gelip gitmesi, Bisikletimden hiç vazgeçmedim. Onunla Beçin’den Milas kent içine ve diğer yerlere gider gelirdim diyor bir tutkulu bisikletçi olarak. Mehmet, Milas merkezdeki buluşma yeri olarak Sabahattin Uzun’un kahvesini olduğunu söylüyor. “Beni arayan orada bulur, orası benim adresimdi,” diyor.

ECEVİT HAYRANLIĞI

Mehmet, ödünsüz bir Ecevit hayranıydı. O’nu 1999 yılında DSP’den Milas Belediye Başkanı adayı olduğum zaman tanıdım. O, o zaman bana yardımcı olan ve sürekli yanımda olan 2-3 kişiden birisiydi. Bir diğeri, de Ali İhsan İmecik’ti.  Mehmet’in Ecevit hayranlığı o yıllardan bu yana devam ediyor. Hatta evinin bir odasında aile fotoğraflarıyla birlikte Evevit’in fotoğrafları yer alıyor. ‘Ecevit sevgisi, benim içimde hep var olacak çünkü o bir halk adamıydı,’ diyor hayranlıkla.

Mehmet bağırsak düğümlenmesi ve mide rahatsızlığından dolayı GATA Gülhane Askeri Tıp Fakültesinde bir süre tedavi gördü. Ankara’da kendisine iyi baktıklarını söylüyor. Ameliyatını yapan Prof. Dr. Mehmet Ali Gülçelik ile Milaslı olan Genel Cerrah Mehmet Zeki Buldanlı’ya özellikle teşekkür ediyor ve kendisine çok iyi tedavi uyguladıklarını ifade ediyor minnet duygularıyla. 

İNSAN NE EKERSE ONU BİÇER HAYATTA

Mehmet, şu anda Milas’ın Beçin mahallesindeki evinde yatıyor ve evde sağlık hizmeti servisi vasıtasıyla kendisine gerekli bakımlar yapılıyor, serum veriliyor. Mehmet’e “sevenlerin çok, her gün seni ziyarete geliyorlar,” dediğimde; “o ziyaretler, benim moral ilacım. Onlar sayesinde kendimi iyi hissediyorum. Gelen herkese teşekkür ediyorum. Yaşamım boyunca ben herkese iyilik yaptım, yardımcı oldum. İnsan ne ekerse onu biçer hayatta. Ben insanları seviyorum, onlar da bana gereken sevgiyi ve ilgiyi gösteriyor, arayıp soruyorlar. Herkese teşekkür ederim. Ziyaretime gelen de sağolsun gelmeyenler de…” Mehmet, emekli ama sağlık giderlerinin kendisini zorladığını ifade ediyor buruk bir şekilde…

Mehmet’e veda ederken, “moralini yüksek tut, görecek güzel günler var daha. O güzel günleri hep birlikte karşılayacağız, düğün bayram yapacağız,” dediğimde; gülümsedi, gözleri ışıldadı ve sağ elini havaya kaldırdı, dört parmağını avucunun içine doğru kıvırdı ve başparmağını yukarı doğru dikerek onay işareti verdi…