NEVZAT ÇAĞLAR TÜFEKÇİ

Zahir Vahap, Hatay Samandağ’da yaşıyor. Yıllar önce, 1974-1980 yılları arasında Ege Üniversitesi Fen Fakültesi Fizik Bölümünde okuduk. Zaman zaman görüşüyorduk. Büyük depremin vurduğu yerlerden birisi de onun yaşadığı ilçeydi. Durumunu öğrenmek için aradım. Kendisi iyiydi ama "her yer yıkıldı, enkaz altında binlerce insan var, henüz arama kurtarma çalışmaları tam anlamıyla yok," diyerek üzüntüsünü dile getiriyordu.

“Depremin üzerinden iki gün geçmesine rağmen buraya arama-kurtarma, yardım anlamında gelen giden yok. Adeta terk edilmişliği yaşıyoruz,” diyen emekli öğretmen Zahir Vahap, "Samandağ halkı olarak arabalarda konaklıyoruz. İstasyonlar, resmi araç ve kurtarma araçları dışında kimseye yakıt vermiyor. Biz soğukta arabayı çalıştırarak ısınıyor, telefonunuzu şarj ediyoruz," diye konuştu.

Eğitimci Vahap şöyle devam etti: "Annesi ve kızkardeşi enkaz altında ölen, Arapçadaki soyadları Şalvit olan bir kadın bana, enkazların altından ses gelmiyorsa, AFAD müdahale etmiyor. Enkazlar, kendi hallerinde duruyor. Enkaz altında canlı insan var mı yok mu bakılmıyor. Kurtarma çalışmaları çok yetersiz. İnsanlık dramı yaşanıyor burada. İnsanlar çaresiz."

Zahir Vahap’ın bir de uyarısı ve isteği vardı: "Bizi telefonla aramayın. Şarjımızı çok dikkatli harcamaya çalışıyoruz. Bize yazacaklarınızı WhatsApp'tan yazın, bizi mesajsız bırakmayın."

Tüm Öğretmenler Birliği Sendikası MYK üyesi Deniz Ezer, Antakya’da depremin yarattığı acı tabloyu ise şu sözleriyle dile getiriyordu: “Artık her gün hareketli olan, birbirine selam veren insanların olduğu, dostlarımızla ayaküstü sohbet ettiğimiz tarihi Saray Caddemiz yok. Binbir emekle, kredilerle borçlanarak kurduğumuz Tüm Öğretmenler Birliği Sendikası (TÖB-SEN) Genel Merkezimizin binası, karşı komşuları olmayacak. Çok üzgünüm çok. Dostlarımız, arkadaşlarımız, yakınlarımız, çocuğunuz, çocuğumuz, yüzyüze tanışamadığımız, çok sevdiğimiz halkımız yok!”

TÖB-SEN MYK Üyesi Ezer, arama ve kurtarma çalışmalarının henüz deprem alanına ulaşmadığını belirterek şunları söyledi: “Hatay yerle bir oldu. Ülkede iş makineleri kalmamış. Beton yığınlarını kaldırıp hayat kurtarmaya çalışıyor herkes. Karanlık bastı. Umutlarımızı azaltmayın. Binlerce can kurtarılmayı bekliyor. Kayıplarımız var, arıyoruz. Çaresizliğe mahkûm bıraktı devlet! Felaketi yaşadık Hatay’da. Her taraf yıkıldı. Enkaz altında kalanlar var. Yardım yok, İtfaiye, AFAD neredesiniz?”