İnsan gücünden çok bilginin gücüne dayanan bu yaklaşım hayatın her alanında etkili olmuştur. Bilgiyi sağlama, bilgiye erişme ve yeni bilgi üretimi gün geçtikçe önem kazanmaktadır.

Tarım ekonomisinin hakim olduğu tarım toplumunda stratejik kaynak toprak ve işgücü olmasına karşılık sanayi ekonomilerine geçişle birlikte sermaye merkezi bir önem kazanmıştır. Oysa bugün sermayenin anlamı değişmiştir. Sanayi ötesi ekonomilerde imalatın kendisi bilgisayarlaşırken, sermayenin niteliği de değişmiştir. Sermaye, bilgi temelli entelektüel sermaye haline dönüşmüştür. Bilgi, hammaddeye, emeğe, zamana, mekâna ve sermayeye olan ihtiyacı azaltmış ve ekonominin merkez kaynağı haline gelmiştir.

İnsanlar ve toplumlar bilgiyi kullanarak yeni teknolojiler üretir ve ekonomik alanda daha üstün duruma gelir. Bu bağlamda bilgi, tarım ve tarıma dayalı sanayinin gelişmesinde de yeni yaklaşımların oluşmasına neden olmuştur. Her alanda olduğu gibi tarımda da yeni bilgi üretimi teknoloji geliştirme, yenilik yaratma ve Ar-Ge faaliyetleri sayesinde gerçekleşmektedir.

ÜLKE BAZINDA YÖNELİMLER

Fransa bitki ıslahı, biyoteknoloji ve hayvan sağlığı üzerine
İspanya hayvansal üretim üzerine
İtalya tarımın ekonomik, sosyal ve politik yönleri konularında yapılan araştırmalarda daha fazla atıf aldığı görülmüştür.
İngiltere ve Benelux ülkelerinin çok sayıda alanda Ar-Ge faaliyetlerinde
Belçika, Hırvatistan, Yunanistan, Hollanda, Portekiz, İspanya ve Türkiye’nin hayvansal üretim ve hayvancılık doğal ve biyolojik kaynakların yönetimi alanlarında ulusal olarak daha fazla paya sahip olduğu görülmektedir.

Avrupa’nın genelinde doğal ve biyolojik kaynakların yönetimi hayvan sağlığı ve koruma bitkisel üretim ve koruma alan veya konudaki sorunlar en popüler konular arasındadır. Bu bağlamda bazı ülkelerin bilim politikasının belirli alan veya konulara odaklandığı söylenebilir.

Tarım alanının en önemli özelliği bulunduğu coğrafyanın toprak, bitki ve canlı özelliklerini dikkate alarak araştırma yapılmasıdır. Bu özelliği nedeniyle güncel ve evrensel bilgiyi takip ederken diğer yandan bu bulguları yerel özelliklerle birleştirerek uygulamaya aktarma gereği vardır. Bu nedenle her ülkenin tarım politikaları o ülkenin koşullarına göre şekillenir. Gerekli denetimler yapılmadan sadece politikalar geliştirmek hedefler saptamak yeterli değildir. Saptanan hedeflere ulaşılıp ulaşılmadığının denetlenmesi gerekir.

Ülke bazında ele alırsak her alanda gelişmişlik seviyesine göre daha sonrası için atılan adımların formatı bambaşka. Peki ya Türkiye?

Evrensel nitelikte hareket etmek, hayal gücünün öncülüğünde geleceğe ışık tutmak için yeni keşiflere açılmak zamanın sınırlarını aşan bir devrimdir.

Değişen dünya düzeninde bilginin gücü yeni yeni ortaya çıkmış bir kavram değil farkına varılmış bir gerçektir. Yeni nesillerin bilginin gücünü istemenin azmiyle bütünleştirdiği bir ideal doğrultusunda harmanlaması nitelikli oluşumların sonucunda eşsiz buluşlara kapı aralar. Bunun için gerekli teşvik ve ortam konusunda üzerimize düşeni tam olarak yapıyor muyuz?

Tarımsal alanda yaşamı kolaylaştırmak için gereken Ar-Ge çalışmaları ya da yenilik yaratma aşamalarının temeli üniversitelerimiz öncülüğünde gerçekleşmesi gerekirken bizim kendimizi gerçekleştirme adımlarımız hangi aşamada?

Niteliksel olarak hangi alanlarda yoğunlaşıldığını bilmek ve bu alana ilişkin Türkiye’ye özgü özelliklerin neler olduğunu belirlememizi ve bu özelliklerin geleceğe yönelik olarak nasıl şekilleneceği hakkında tahminlerde bulunmamızı sağlar.
Geleceğe yönelik ayakları yere basan bir yaklaşım tarım politikalarını belirlemek ve ileriye yönelik planlama yapılmasında yardımcı olur.

Tarımsal araştırma politikalarının oluşturulması ülkelerin tarım alanında gelişimi açısından gereklidir. Bu politikalar ve oluşturulan stratejiler yapılması istenen araştırma ve yayınları da belirlemektedir. Ancak tek başına politika oluşturmak hedefleri belirlemek yeterli değildir. Bu hedeflere ne ölçüde ulaşıldığının araştırılması konuyla ilgili yapılan çalışmaların değerlendirilerek geribildirimlerin bir sonraki politika çalışmalarında dikkate alınması gerekir. Bu amaçla tarım alanında yapılan yayınlarında ayrıntılı olarak incelenmesinde yarar vardır.

Öneriler

Ziraat fakültelerinde yetkin bilim adamlarından oluşan üst bir kurul kurularak fakülteler arası insangücü ve fon aktarımı alanında politikalar belirlenebilir. Bu kurul tarımsal araştırmalarda öncelikli ve ağırlık verilmesi gereken araştırmaları Ar-Ge ve yenilik konularını önerebilir. Öncelikli konularda insangücü, fon ve teşviklerin ayrılmasında belirlenecek politikalara yön verebilir.

Tarımsal araştırmalardan elde edilen bilgi ve teknoloji takip edilmelidir. Yeni ürün çeşitleri geliştirme, ıslah çalışmalarını verimi arttırma niteliğine yönelik geliştirme ve çevreye ve ekolojiye duyarlı tarım uygulamaları gibi kriterlerle niteliğe de önem verilmesi gerekmektedir.

Bibliyometrik ve ağ görselleştirme gibi araştırmalar farklı alanlara da uygulanarak Türkiye’nin hem yerel hem uluslar arası bilimsel ürünlerinin kıyaslanmasının yapılması sağlanmalıdır. Bu türde araştırmalar örneğin bilim ve teknoloji alanlarında yer alan ana konu başlıklarına uyarlanarak alan bilgisi ve eğilimler saptanmalıdır.

Ve en önemlisi bilgi yaratıcı ve gerçekleştirilebilir düşünce gücüne sahip entelektüel bireylerin istihdam edildiği birimler olan profesyonel araştırma-geliştirme kurumlarında oluşur kullanıldıkça yayılır, yayıldıkça çoğalır, büyür, çeşitlenir, yeni bilgilerin üretilmesine yol açar. Bu yolun ışığında olunmalıdır.