Atalık tohumlar binlerce yıl öncesinden kuraklık sel salgın gibi felaketlerden yüz akıyla çıkan günümüze ulaşabilmiş sağlıklı ve saf tohumlardır. Bu tohumlar kuşaklar öncesinden kalma doğal tohum yöntemleri ile üretilen genetiğiyle DNA’sıyla oynanmamış yüzyıllardır kullanılan tohumdur.  Kimyasal ilaç kullanmadan günümüze kadar geldikleri için besin değeri yüksek dirençli ve besleyici gen kaynakları taşıyan bir tohum çeşididir.

Hibrit tohum: Hızlı üretim hızlı tüketim

Yapay döllenme ile elde ediliyor. Melezleştirilmiş karma tohum olarak ifade ediliyor. Farklı hava koşullarına uyum sağladıkları için oldukça dayanıklı tohum çeşididir. Bu tohumların ömrü sadece bir ekim süresidir. Hibrit tohumlarda elde ettiğiniz meyve ve sebzeden yeni tohumlar alarak üretime devam etme olanağınız bulunmuyor. Hibrit tohumlar doğurgan olmadığı için kuşaktan kuşağa aktarımı mümkün değil. Besin değeri biraz daha düşüktür. Öte yandan hibrit tohum kullanarak üretim yaptığınızda tarlanızı yoğun olarak ilaçlamanız gerekir çünkü bu tohumlar kolayca hastalandıkları için mahsul vermek konusunda zorludurlar.

Emektar topraklarımız sabırla büyüten çiftçilerimize hasret kaldı

Son zamanlarda gıdalarda GDO’lu veya hibrit tohumun sıkça kullanılması katkısız gıda arayışına sebep oldu.  Şehirleşme ile topraktan kopan bizler ata tohumlarımızın değerini yeni yeni anlıyoruz. Dedelerimizden miras kalan yüksek besin değeri ve tamamen doğal unsurlu bileşenleri bünyesinde barındıran ata tohumlarımızı laboratuar ortamında üretilen tohumlara değişeli çok olmuştu. Hibrit tohumların en büyük zararlarından biri ise bu tohumların yerli tohumlara tozlanarak biyolojik çeşitliliği ve ata tohumları tehtid etmesidir. Hal böyle olunca ata tohumları yeniden topraklarımıza kazandırmak,  anlaşılmasını sağlamak için yapılan projeler, duyurulan çağrılar toplumda büyük bir yankı uyandırdı. Amaç gelecek nesiller için sağlıklı gıdaları sürdürülebilir kılmak. Fakat bizi bu zamana kadar değerlerimizden alıkoyan neydi?

Geleceğimizi bir ihtimalin merhametine bırakamayacağımızı anlamamız gerek

Yaşam için gıda, gıda için toprak. Topraklarımızı beton yığını haline dönüştürmeyi sürekli kılan taleplerin en temel sorunu evrensel anlamda da söylersek yanlış olmayacak bir bilinçsizlikle büyüyen zihniyetler ordusudur. Önce toprak sonra tohum unutuldu.. Sonra da aldığımız gıdaları topraktan karşıladığımızı dahi unutan koca bir nesil oluştu.

Ata tohumla beraber hayatımıza gelecek olan sağlık olgusunu her alanda aynı doğallık ve dengeyle sabitlemeye ihtiyacımız var. Emektar topraklarımız sabırla büyüten çiftçilerimize hasret kaldı. Geleceğimizi bir ihtimalin merhametine bırakamayacağımızı anlamamız gerek.

Ata tohumla yetişen tüm bitkilerin ortak özelliği mevsiminde yetiştirilip tüketiliyor olmasından geliyor. Fakat doyumsuzluk ekseninde yürüyor olmanın toplumlarda yarattığı bilinç düzeyi kendi doğrularını türetmeye başladı. Her an istediği ürüne ulaşabiliyor olmanın oluşturduğu inanılmaz bir konfor alanı oluştu. Üretmekten çok tüketen nesiller birçok değer yargısından uzak büyüdü. Yerken dahi her meyve ve sebzenin kendine has bıraktığı tadı, kokuyu hissedebiliyor olmak bu zamanlar için unutulmuş bir an.

***

KİMDİR?

Milas doğumlu. Çanakkale 18 Mart Üniversitesi Ziraat Mühendisliği mezunu. Uzmanlık alanı bahçe bitkileri. Muğla il Gıda Tarım ve Hayvancılık Müdürlüğünde staj yaptı. Milas Belediyesinde Ziraat Mühendisi olarak görev yapıyor. Sertifikaları: İTÜ Sürdürülebilir Ekosistem Günleri,  ÇOMÜ İş Sağlığı Güvenliği, English Fast, Sosyoloji Kampı