MEHMET ERDAL / DATÇA

        Bakşi toplantıyı, tarihin 7 Eylül olması nedeni ile ülkemizde 6-7 Eylül 1955’de yaşanan ve Müslüman olmayan vatandaşlara uygulanan kitlesel şiddet, yağma ve yıkım pogromunu hatırlatarak açtı. Tüm ayrımcılık çeşitlerinin arkasındaki ortak zihniyete değinen Bakşi, dışlama ve değersizleştirme ile başlayan ayrımcılık sürecinin, hak ihlali, kötü muamele ve öldürmeye kadar vardığına dikkat çekti.

     Doç. Dr. Arun ise Yaş ayrımcılığının ırkçılık ve cinsiyetçilikle birlikte en önemli ve en fazla kabul gören ayrımcılık türü olduğunu söyleyerek, söze başladı. Ülkemizde bu konuda resmi araştırma ve istatistiklerin yapılmadığını, bu nedenle başkanı olduğu SENEX Yaşlılık Çalışmaları Derneğinin sahadaki verileri ve araştırmalarını temel alarak konuşacağını söyledi. 

     Medya haberlerini tarayarak elde ettikleri verilerde Türkiye’nin hemen her köşesinde yaşlılara karşı çok sayıda kötü muamele, istismar, hak ihlali, yaralama ve öldürme olayları vardı. Şüpheli yaşlı ölümlerinin sayısı çok yüksekti ve “adam yaşını almış zaten,” gerekçesi ile araştırılmıyordu.

Yaşlı ömür neden bu kadar değersiz, önyargılarla başlayan, yasal uygulamalarla desteklenen, vahim sonuçlara ulaşan bu insan hakları ihlalinin nasıl önüne geçebiliriz gibi sorular söyleşinin merkezindeydi.

     Sağlık sisteminden sosyal yaşama; kenti, sokakları, konutları yaşlıların da eşit kullanabileceği yaşam alanı haline nasıl getirebiliriz soruları ile ilerleyen sohbet Datça’da durum nedir konusuna da geldi.

     Bir emekliler kenti haline gelen Datça’da, yaşlı insanların hayatın içinde olabilmeleri, daha güvende, sağlıklı ve huzurlu yaşayabilmeleri için neler yapılabilir konusunda gönüllü çalışmak isteyenler vardı. Datça Yaşam İnisiyatifi aracılığı ile ilişkiye geçmek üzere irtibat adresleri listesi yapıldı.

     Herkesin umudu Datça’da bir Yaşlılar Meclisi kurulması, örgütlü bir biçimde kentteki yaşlıların sorunlarının ele alınmasıydı.