18 Nisan 2025 Cuma günü, Muğla-Menteşe ilçesinde KYK yurtlarından atılan öğrenciler ve İmamoğlu’na özgürlük için Bodrum’dan Muğla'ya yürüyüş başlatan CHP Parti Meclisi Üyesi Alkım Denizaslanı'nı karşılamak için, Beçin Üçyol Akıllı kavşağının Bodrum tarafındaki üstgeçidin altında beklemeye başladık.

Milas 78'liler olarak pankartımızı açtık.

Pankartımız ve bizim orada duruşumuz; karayolundan geçen araç sürücülerinin dikkatini çekti.

Her geçen araç sürücüsü (tır, minibüs, otobüs, maden kamyonu, taksiler vd.) selamsız geçmedi, kornalarıyla bizi selamladılar.

Örneğin, yanımızdan 100 araç geçtiyse, 90'ı bize kornalarıyla selamlayarak yollarına devam etti.

Buradan şöyle bir sonuca varabiliriz...

Bizi selamlayan sürücüler; yürüyüşle bizim bağımızı kurarak bu ilgilerini ortaya koymuş olabilirler ya da Milas 78'lilerin ne olduğunu bilerek de öyle davranmış olabilirler.

Bize çalınan klaksonlar; sessiz çoğunluğun, ülkedeki baskı, zulüm ve yoksulluğa karşı tepkisinin bir dışa vurumu olarak değerlendirilmelidir.

Halkın sıkıntılarına, içinde bulunduğu çözümsüzlüğe önderlik edecek bir güç ortaya çıktığında, tepkisiz gibi görünen halk, bir şeklide tepkisini çeşitli biçimlerde ortaya koyabiliyor.

Bir protesto eylemine; ülkedeki haksızlığa, hukuksuzluğa, adaletsizliğe, eşitsizliğe tepki gösterenler, gönlü protesto eyleminden yana olanlar ama fiziki olarak bu eylemin içinde yer alamayanlar, hareket halinde olsalar bile bir selamlarıyla muhalif tavırlarını ortaya koyabiliyor.

Gün geldi, devran döndü; her şey değişimden yana bir gelişim gösteriyor.

Bu, umut verici bir durum, korku engellerinin, cam tavan sendromunun aşıldığının açık bir göstergesidir…