ÖYKÜ / ALİ GÖNENLİ

-Ana benim okul işi noolucak?

Döne kadın ağzındaki lokmayı daha hızlı çiğneyerek yuttu. Derince bir iç çekip yanıt verdi.

-Hasan amcanınan böön gonuşacaam. Veli dediin şey neyise... Amcan olusa göndereceem okula.

-Ana veli olmak zor bi şey deeel... Ara sıra okula gelip örtmenlerinen gonuşacaan.

Tersledi kızını.

-Gelemem ben okula mokula. Ora gelip gidersem yöömiyeden olurum. Kim bi guruş para veriyo elime.

-Ana bi kaç sene soona hemşire olacaam. Her ay tıkır tıkır parayı sayarım eline. Hepimizin gelecee gurtulur. Amcama galdıysak gara güne galdık. Gabıl etmez o benim veli olmayı.

-Gabıl etmezse sende okumayıve. Yöömiyenin neyi kötü.

Kızı sesini çıkarmadı. Akşama pamuk çapasından dönünce, anası amcasının yanına uğradı. Uzaktan seslerini duyuyordu.

-Hasan bi şey deecem sana.

-Ney var gene... Neyi beceremeyip yanıma geldin.

-Benim böyük gız hemşirelii gazanık. İlle de okula gideceem diyo. Velilik mi ne varımış. Ben yapamam dedim. Sen veli olurmun böyük gızın.

Hasan, çok büyük bir yükün altına girecekte ezilecek gibi yanıt verdi.

-Ne velisi yaav. Gızın gedecek oralara. Kimbili hangı olanınan düşüp gagacak. Gebe galır başımıza bele olur endeeler. Gız kısmı okurmuymuş. Getsin çapaya, zeytine. Neyine yetmiyomuş yöömiye. Veli meli olmam ben.

Döne'nin kızı hemşire olamadı. Dört yıl sonra anasının baskısına dayanamayıp kendisinden 14 yaş büyük biri ile kaçtı. Yıllarca, lokantalarda yağmur altında bulaşık yıkamak dahil rezillik içinde çalışıp emekli oldu. İlk emekli maaşını eline aldığında, eve dönerken bir kenara oturup ağlamaya başladı.

-Ah amca ah... Bunca irezilliği bana çektirmeseydin olma mıydı?