ALİ GÖNENLİ / ÖYKÜ

Yaşlı bir adam Fatma'ya doğru yaklaşıp bebeği uyandırmaktan çekinerek kısık sesle sordu.

-Gızım yanne oturen mi?

Başıyla olur işareti yaptı. Biraz çekinmişti.

-Needen gelip, nerlere gidipbatesin? Pek bi garip göödüm sene.

Uyanan Şarban bebek,  anasının kucağına yerleşti.

Fatma'nın kendisini yalnız, yorgun, korkak ve çaresiz hissetmesi dayanılır gibi değildi.

-Akırbaaların yanına gidiyom amca. Nazilli’den soona Kuyucak deyi bi yer var. Ora gedeceem.

  Adından başka hiç bir bilgisi olmayan yeri tanıyor gibi konuştu.

-Acık yorulduk. Ondan öyle duruyok.

-Ben iisan zarafıyım gızım. Sen ne söölesen sööle annarım ben.

Ağlamaklı ses tonu ile içini döktü. Yol boyunca içini dolduran sıkıntıyı, acıyı ve yorgunluğu atmış gibi hissetti.

-Gözel gızım, diye başladı adam

-Sene bi şey deecen. O yanına gettiin adamdan heç bi fayde olmaz sene. Baban eyilik etmemiş o deyusun yanına salmakla. Heç bööle tek başına şuncaaz el gadaa bebeynen yalın yapıldak yola çıkılır mı heç? Kime güvenip uğurladı sene?

-Allaha.

-Ah gözel gızım, önce tedbir sonra tevekkül derlee... Bilme mi buban?

  Yaşlı adam konuştukça konuştu. Fatma adamın bir niyeti olduğunu düşünüyordu. (Yoksa kimse bu kadar konuşmaz) diye geçirdi kafasından. Düşündüğü doğru çıktı sonunda.

-Gızım sene bi şey deecen.

Söze nasıl başlayacağını bilmiyordu. Yüzünü Çine ovasına çevirip bir kaç dakika sustu.

-Sen yuvadan düşmüş guş yavrısına benzeep durun. Biri seni düştüün yeeden alıp yuveye goymezse ölüüsün.

  Kafasını çevirerek, arabanın lastiği ile uğraşan iki kişiden iri yarı olanı işaret etti.

-Şu delikannıyı görüyon mu? Burlaada tanıdıım en babayiit adamdır. Mapıstan yeni çıktı. Ööle yüz gızaatcek bu suçu yok. Benim kâhyalık yaptıım çiftlige, yanıma aldım. Çakırbeyli deyi bi yee vaa burda. Sahaplarından biri mebus Angırada. Menderes çiftliği dedin mi akan sulaa durur. Ge bunnan everen seni. Goca bi düğün yaparız çiftlikte. Bebeni gendi yavrısı gibim sevee. Sene fiske vurdurtmam. Ellerini gırarım onun. Bi şey diyem mi sene? Benim hiç yavrım olmadı. Gızım gabil ederin sene. Hanım da çok sever seni. Bi kaç sene geçince gideriz hep bir babanın evine. Başka çocuklaa da oluu belkim.

  Fatma şaşkınlık içindeydi. Evlen dediği genç, lastikle uğraşmayı bırakmış onlara doğru bakıyordu. Fatma’nın içi ürperdi. Irzına geçen Ali ile karşısındakini yanyana koydu kafasında. Ali’yi bit gibi ezerdi bu. Birden babası aklına geldi.

-Olmaz amca. Allah senden razı olsun. Baba sözünün üstüne söz bilmek biz. Gettiim adamınan annaşamazsam geri döneceem ben.

  O kadar net konuşmuştu ki, yaşlı adam tek kelime daha edemedi.

  Fatma yetmişli yaşlara geldiğinde, bu konuyu en küçük oğlu Metine bir kaç cümle ile içini döküp anlattı.

-Keşke varsaydım o herife. Dağ gimiyidin. İçimden şeytanda dürtmedi deel. Yavrımı gucaana verip (çocuuma eyi baba ol istersen her gün beni döv) deyesim geldi. Çok da yakışıklıyıdın. O goca herifin dediii çiftlik saabı başbakan olmuş. Eskerler başa gelince asıklar onu. Keşke varsaydım o herife.