ALİ GÖNENLİ / ÖYKÜ

"Yavrım sabaan hayırolsun."

"Hayırın garşı gelsin ana. Böön yola çıkacayık. Bayaa yük olduk sana. Gedelim galan "

"Ne yükü a gızım. Heç bi şeyi elletmedin geldi geleli. Gışlıkları bile hazır ettin. Pırtıları yaykayıp apapbaa ettin. Dınnaana daş deemesin deşirikli gızım. Allaam öteki oolannarada senin gimi merifetli gancık nasibetsin."

"Amin ana.Babamgil yalınız.Başlarına bi şey gelise irezil olular.Alıyınan öyle gonuşduk.Az soona yola çıkarık."

 "Saa selemet gedin gızım.Hakkını halal et."

"Halal olsun ana.Sende et.'

"Halal olsun gızın.Oolumun dediklerine, yannışnarına alındırış etme.Yarı öösüz gabıl et O'nu.Analı babalı öösüz."

"Olur ana.Çekiş ede ede etmemeyi öörenirik."

"Gurban olurum datlı diline.Ermiş benim gözel gızım.Erenner evliyeler urufuna girik gurban olduum.Sen na gadar eyi gancıksın.Bi iki sokum ekmek yende öyle çıkın yola."

  Kahvaltılarını yapıp yola çıktılar.İki hafta kadar kaldıkları süre içinde tüm mahalle, Fatma'yı çok sevmişti.Tatlı dili, çalışkanlığı herkesin dikkatini çekmiş, beğenisini kazanmıştı.Uğurlamaya hemen hemen hepsi geldi mahallenin.Yolda ne Ali'nin, nede Fatma'nın ağzını bıçak açmadı.Ali'nin omuz ağrısı geçmişti. Ancak Fatma'ya hatırlatmak istercesine sık sık omzunu tutuyordu.Ertesi gün, karanlık basmadan Meyistan'a döndüler.Bu dönüşten en çok mutlu olan Gök Musa ve karısıydı.

   Ahmet, Ali'nin tembih ettiği tüm işleri fazlasıyla yapmıştı.Kardeşi Veli'de hayvan bakımının ayrıntılarını öğrenmeye başlamıştı.

   Gök Musa, kızının durgunluğun köye geldiği an farketti.Bu durumun Ali ile ilgili olduğunu, aralarındaki soğukluktan anladı.Bir kaç gün sonra, ağılda hayvanlarla ilgilenen Ali'ye seslendi.

"Oolum aaşam ovtu yanıma gelde acık gonuşalım."

"Olu baba.Geliyim."

   Bu çağrıdan endişelendi Ali.Bozdoğanda olanları, Fatma'nın aktardığını düşündü.Oysa kendisi ile olanları kimseye aktarmazdı Fatma.Bu durumda Gök Musa'ya hesap vermesi gerekirdi.Halis'i kıskandığı için Fatma'yı tokatlaması pahalıya patlayabilirdi.Fatma, babasıyla konuştuysa eğer, herşeyi olduğu gibi aktarırdı.Ne Fatma ne de Gök Musa asla yalan söylemezdi.Bu durumda Gök Musa ne karar verirse kabul etmek zorundaydı.Yalnızca kendisi değil, Meyistan'da herkes Gök Musa'nın kararlarına saygı gösterir kabul ederdi.Adil bir insan olduğunu tanıyan herkes biliyordu.Ali yaşananları olduğu gibi aktarmaya karar verdi.Akşam yanlarına vardığında, Gök Musa kafasıyla karısının kalkmasını işaret etti.

"Çocukların yanına get sen.Aliyinen gonuşacaklarım var."

   Fatma'nın yanına geçtiğinde, Şarban hemen ebesinin kucağına oturdu.

"Gızım kötü bi şeymi oldu Bozdaanda.Veredir Aliyinen sovuk sovuk gonuşuyonuz."

'Yok bi şey ana.'

"Gurban olduum gızım.Ben bilipdurum güttüüm goyunun huyunu.Sizde bi çıtbozannık var.'

  Fatma olan biten herşeyi anlattı anasına.

"Babayın çaardıı eyi oluk.Aazının payını veri O'na.'

  O sırada Ali, Gök Musa'nın karşısına oturmuş, konuşmanın başlamasını bekliyordu.Kayınbabası oldukça sakin bir ses tonuyla söyledi ilk cümlesi.

"Endee güpün bööründe şarap şişesi var.Onu alda geti.Hu elmalıkdan iki denede gupa endir.Birer dene doldur.Yavaş yavaş hemi içelim, Hemi gonuşalım."

  İşin nereye varacağını kestiremiyordu Ali.

"Olu baba.Getiriyim."

  Kalkıp, şarabı ve iki kupayı getirdi.Gök Musa, şaraptan koca bir yudum aldıktan sonra, önceden dilimlenmiş keçi peynirinden bir parça attı ağzına.

"Annat bakıyım Bozdaanda neler oldu.Hırlı şeyler olmayık geez.Ordan geldi geleli sizin dillik düzennii eyi görmedik gocagarıyınan."

  Nereden başlayacağını bilemedi Ali.

"Fatma gonuşmadı mı siziynen?"

"Gonuşsada gonuşmasa da bide senden duyuyum.Heylolsa gocası deelmisin?Yalan söyleecek deelsin haralda."

  Yalan söylerse, gerisinin iyi olmayacağını anlatan uyarıydı son cümle.Öyle yaptı Ali.Olanların hepsini anlattı kayın babasına.Bir süre düşündü Gök Musa.Sonra bir yudum şarabı içip, ardından keçi peynirinden bir parça attı ağzına.

"Oolum ettiin şey dooru deel.Heç birinnen gonuştu deyi adam garısına tokat vuru mu?Halis'i bende tanıdım.Çocuklarımı taa Alamıtlardan getirdi.Çok eyi biri."

  Gök Musa bir süre konuşmasına ara verip düşündü.

"İşin gerçeeni söyleyim.Fatma, Halis'e varımker oldu.Ben gabıl etmedim.Boynu eeri, anası babası belisiz adamdan damat olmaz dedim.Üstelemedi yavrım.Gabıl etti dediimi.Dooru mu ettim yannış mı bilmiyom.Hepisi geride galdı galan.Yokarda Allah var.Eyi ıısanıdın."

  Ali girdi araya.

"Baba, eveli olannarı bildiimden gızdım."

'Oolum seniki gısgaçlık.Emme dooru deel.Sen garını elin adamınnan tenhe bi gedende mi yakaladın?Yoo.Gıyamat gadar ıısan yokmuyudun düünde.Hemi neye tokat vuruyon gızıma.O benim tek yavrım.Fiske vurmadım hindiye gadar.Anasına bile vurmadım.Vicdanı olmayan, zayıf ıısannar döver garısını, çoluunu çocuunu.Etme böyle.Biliyom.Erkek adam garısını gısganır.Emme döömek olmaz.Gayıl olmam buna.Gendinden sootma garını.Biz böön varık, yarın yokuk.İrelde başbaşa galacaanız. Bi de çoluk çocuklarınız olacak daha. Deeceklerim hindilik bu gadar.'

  Ali şaşkınlık ve utanç duygusuyla kalkıp Fatma'nın yanına geldi. O geldiğinde, kaynanası kalkıp evine gitti.Yatana kadar hiç bir şey konuşmadılar. Sarban’ın uyuduğuna emin olduktan sonra, Fatma'nın kulağına fısıldadı.

"Ben bi eşşeklik ettim.Gusuruma bakma."

   Yanıt vermedi Fatma. Karanlıkta, dudağındaki mutluluk gülümsemesi görünmüyordu. Sarıldı kocasına.